Σάββατο 1 Μαΐου 2010

Για καλύτερη μνήμη και συγκέντρωση... καταπολεμήστε την αφυδάτωση!

Το βασικό συστατικό του ανθρώπινου σώματος είναι το νερό, καθώς αποτελεί περίπου το 50-60% του σωματικού βάρους. Μέχρι πρόσφατα γνωρίζαμε ότι συμμετέχει σε πολλές φυσιολογικές λειτουργίες του οργανισμού, όπως στη διαδικασία της πέψης και απορρόφησης, στη μεταφορά θρεπτικών συστατικών στα κύτταρα, σε πολλές μεταβολικές διεργασίες, καθώς και στη ρύθμιση της θερμοκρασία του σώματος.


Οι τελευταίες έρευνες, ωστόσο, επικεντρώνονται στη σημασία της σωστής ενυδάτωσης σε γνωσιακές λειτουργίες του οργανισμού, ό πως στη συγκέντρωση και στη μνήμη.

Έτσι, εκτός από τα κλασικά συμπτώματα της ήπιας αφυδάτωσης, όπως η αδυναμία, ο πονοκέφαλος και η εύκολη κόπωση, μπορεί να παρατηρηθούν και προβλήματα στις παραπάνω γνωσιακές λειτουργίες.

Σε πρόσφατη έρευνα των Grandjean και συνεργατών που δημοσιεύτηκε το 2007, βρέθηκε ότι ακόμα και μία ήπια αφυδάτωση, της τάξης του 2%, μπορεί να επηρεάσει βασικές γνωσιακές λειτουργίες, όπως τη συγκέντρωση, την πρόσφατη μνήμη, την εγρήγορση, ακόμα και τα αντανακλαστικά μας.

Αυτό, βέβαια, έχει ώς αποτέλεσμα να επηρεάζεται η απόδοσή μας σε πολλές καθημερινές μας δραστηριότητες, όπως στην εργασία, στο διάβασμα, αλλά ακόμα και στην οδήγηση.

Δεδομένου ότι καθημερινά αποβάλλεται νερό από τον οργανισμό μέσω φυσιολογικών διαδικασιών, όπως μέσω της λειτουργίας των νεφρών και του εντέρου, της εφίδρωσης και της αναπνοής, πρέπει να αναπληρώνουμε αυτές τις απώλειες προκειμένου να αποφύγουμε έστω και την ήπια αφυδάτωση.

Το νερό μπορούμε να το προσλάβουμε μέσω της διατροφής μας, τόσο από την πρόσληψη υγρών, όσο και από την κατανάλωση στερεών τροφίμων.

Σύμφωνα με τις συστάσεις του Ινστιτούτου Ιατρικής της Ακαδημίας Επιστημών των Η.Π.Α που εκδόθηκαν το 2004, το 20% του νερού το προσλαμβάνουμε καθημερινά μέσα από στερεά τρόφιμα (π.χ. φρούτα, λαχανικά, γιαούρτι, σούπες κ.α.), ενώ το υπόλοιπο 80% προέρχεται από τα υγρά μη αλκοολούχα ροφήματα (ακόμα και καφεϊνούχα) που καταναλώνουμε, όπως φυσικά το νερό, αλλά και το γάλα, τους χυμούς, τον καφέ, το τσάι, τα αναψυκτικά κ.α.

Της Βίκυς Πυρογιάννη, MSc, Κλινικής Διαιτολόγου-Διατροφολόγου, MSc Sports Nutrition. www.nutrimed.gr

Για καλύτερη μνήμη και συγκέντρωση... καταπολεμήστε την αφυδάτωση!

Το βασικό συστατικό του ανθρώπινου σώματος είναι το νερό, καθώς αποτελεί περίπου το 50-60% του σωματικού βάρους. Μέχρι πρόσφατα γνωρίζαμε ότι συμμετέχει σε πολλές φυσιολογικές λειτουργίες του οργανισμού, όπως στη διαδικασία της πέψης και απορρόφησης, στη μεταφορά θρεπτικών συστατικών στα κύτταρα, σε πολλές μεταβολικές διεργασίες, καθώς και στη ρύθμιση της θερμοκρασία του σώματος.


Οι τελευταίες έρευνες, ωστόσο, επικεντρώνονται στη σημασία της σωστής ενυδάτωσης σε γνωσιακές λειτουργίες του οργανισμού, ό πως στη συγκέντρωση και στη μνήμη.

Έτσι, εκτός από τα κλασικά συμπτώματα της ήπιας αφυδάτωσης, όπως η αδυναμία, ο πονοκέφαλος και η εύκολη κόπωση, μπορεί να παρατηρηθούν και προβλήματα στις παραπάνω γνωσιακές λειτουργίες.

Σε πρόσφατη έρευνα των Grandjean και συνεργατών που δημοσιεύτηκε το 2007, βρέθηκε ότι ακόμα και μία ήπια αφυδάτωση, της τάξης του 2%, μπορεί να επηρεάσει βασικές γνωσιακές λειτουργίες, όπως τη συγκέντρωση, την πρόσφατη μνήμη, την εγρήγορση, ακόμα και τα αντανακλαστικά μας.

Αυτό, βέβαια, έχει ώς αποτέλεσμα να επηρεάζεται η απόδοσή μας σε πολλές καθημερινές μας δραστηριότητες, όπως στην εργασία, στο διάβασμα, αλλά ακόμα και στην οδήγηση.

Δεδομένου ότι καθημερινά αποβάλλεται νερό από τον οργανισμό μέσω φυσιολογικών διαδικασιών, όπως μέσω της λειτουργίας των νεφρών και του εντέρου, της εφίδρωσης και της αναπνοής, πρέπει να αναπληρώνουμε αυτές τις απώλειες προκειμένου να αποφύγουμε έστω και την ήπια αφυδάτωση.

Το νερό μπορούμε να το προσλάβουμε μέσω της διατροφής μας, τόσο από την πρόσληψη υγρών, όσο και από την κατανάλωση στερεών τροφίμων.

Σύμφωνα με τις συστάσεις του Ινστιτούτου Ιατρικής της Ακαδημίας Επιστημών των Η.Π.Α που εκδόθηκαν το 2004, το 20% του νερού το προσλαμβάνουμε καθημερινά μέσα από στερεά τρόφιμα (π.χ. φρούτα, λαχανικά, γιαούρτι, σούπες κ.α.), ενώ το υπόλοιπο 80% προέρχεται από τα υγρά μη αλκοολούχα ροφήματα (ακόμα και καφεϊνούχα) που καταναλώνουμε, όπως φυσικά το νερό, αλλά και το γάλα, τους χυμούς, τον καφέ, το τσάι, τα αναψυκτικά κ.α.

Της Βίκυς Πυρογιάννη, MSc, Κλινικής Διαιτολόγου-Διατροφολόγου, MSc Sports Nutrition. www.nutrimed.gr

Ελαιόλαδο: Τα μεγάλα οφέλη του στην υγεία μας

Τα οφέλη του ελαιολάδου προκύπτουν από την ικανότητά του να απενεργοποιεί γονίδια που αναζωπυρώνουν προβλήματα όπως οι καρδιοπάθειες και η αρθρίτιδα. Ισπανοί ερευνητές εντόπισαν ενενήντα οκτώ γονίδια των οποίων η φλεγμονώδης δράση μειώνεται από την κατανάλωση ελαιολάδου και ειδικά, έξτρα παρθένου. Στην έρευνα είκοσι ασθενείς με μεταβολικό σύνδρομο που είχαν συνεπώς υψηλό κίνδυνο εκδήλωσης καρδιαγγειακών παθήσεων και διαβήτη τύπου ΙΙ κλήθηκαν να τρώνε για πρωινό τρόφιμα καλυμμένα με δύο τύπους ελαιολάδου. Το ένα ήταν το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, πλούσιο σε φαινόλες -φυσικά αντιοξειδωτικά- ενώ ο άλλος τύπος ήταν ελαιόλαδο με χαμηλά επίπεδα φαινολών. Οι εθελοντές έπρεπε να αποφεύγουν τα φάρμακα, τις βιταμίνες και τα άλλα συμπληρώματα τροφής για έξι εβδομάδες πριν από την έναρξη της έρευνας.

«Βρήκαμε ενενήντα οκτώ διαφορετικής έκφρασης γονίδια, όταν συγκρίναμε τη λήψη ελαιολάδου πλούσιου σε φαινόλες και χαμηλού σε φαινόλες» δήλωσε ο δρ Francisco Perez-Jimenez από το Πανεπιστήμιο της Κόρντομπα. «Πολλά από τα κατασταλμένα γονίδια είναι γνωστά για την εμπλοκή τους σε διαδικασίες φλεγμονής, γεγονός που αποτελεί ένδειξη ότι η διατροφή μπορεί να αλλάξει τη δράση των ανοσοκυττάρων» προσθέτει ο ειδικός.

Το ελαιόλαδο περιέχει ωμέγα-6 λιπαρά οξέα, μια μορφή υγιεινών πολυακόρεστων που είναι γνωστά για το μπλοκάρισμα της αντίδρασης του σώματος στη φλεγμονή σε χρόνιες ασθένειες, όπως η καρδιοπάθεια και η αρθρίτιδα. Ωστόσο, τελευταία έρευνα, της οποίας τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση «BMC Genomics», παρέχει μια γονιδιακής βάσης ερμηνεία για την αντιφλεγμονώδη δράση του ελαιολάδου. Διατροφολόγοι υποστηρίζουν ότι η μεσογειακή διατροφή -που καλό είναι να θυμόμαστε ότι βασίζεται στο ελαιόλαδο- βελτιώνει τη λειτουργία των αγγείων και ειδικότερα την ευκαμψία των κυττάρων που βρίσκονται στα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων, ειδικά στην καρδιά και στο κυκλοφορικό σύστημα.


Χοληστερόλη

Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Μινεσότα ανακάλυψαν ότι, ενώ εμείς οι Ελληνες αλλά και οι άλλοι κάτοικοι της Μεσογείου καταναλώνουμε σχεδόν την ίδια ποσότητα λίπους με τους Αμερικανούς, έχουμε πολύ χαμηλότερα επίπεδα καρδιοπαθειών από εκείνους. Αυτό αποδίδεται στην κατανάλωση έξτρα παρθένου ελαιολάδου. Επίσης, έρευνα του Universidad Autonoma της Μαδρίτης στην Ισπανία έδειξε ότι δίαιτα πλούσια σε έξτρα παρθένο ελαιόλαδο βοηθάει στη μείωση της κακής χοληστερίνης (LDL) και, ίσως το πιο σημαντικό, προκαλεί την αύξηση της καλής (HDL).

Τέλος, Ολλανδοί επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Nijmegen ανακάλυψαν ότι όσοι ακολουθούν μια δίαιτα με χαμηλά λιπαρά μείωναν τη συνολική χοληστερίνη τους, ωστόσο μειωνόταν και η καλή χοληστερίνη τους. Αντίθετα, μια διατροφή πλούσια σε λιπαρά, που βασίζεται ωστόσο στο έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, μειώνει επίσης τη συνολική χοληστερίνη, αλλά αυξάνει την καλή!

Espressonews.gr

1 Μαϊου....

1η Μαϊου: Ιστορική αναδρομή για την εργατική Πρωτομαγιά
01 Μαϊου 2010, 10:34


Η ταύτιση της 1ης Μαΐου με τις αναζητήσεις και τις διεκδικήσεις του κόσμου της μισθωτής εργασίας ανάγεται στη γενίκευση των εργατικών αγώνων στο τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα. Τον Μάιο του 1886 στο Σικάγο, σε μία από τις ατμομηχανές της αλματώδους ανάπτυξης του αμερικανικού καπιταλισμού, οι εργατικές ενώσεις διεκδίκησαν την κατοχύρωση της οκτάωρης εργασίας. Η βίαιη καταστολή των κινητοποιήσεων, ο απαγχονισμός των πρωταγωνιστών του εργατικού ξεσηκωμού και η απαγόρευση της συνδικαλιστικής δράσης είχαν σημαντικό αντίκτυπο στις διεθνείς οργανώσεις του σοσιαλιστικού και εργατικού κινήματος. Η αναγόρευση της Πρωτομαγιάς σε ημέρα τιμής και μνήμης για τα θύματα της εργατικής τάξης διαπλεκόταν με το αίτημα για οκτάωρη εργασία και την αυξανόμενη αυτοπεποίθηση των εργατικών ενώσεων για τον ρόλο τους στη διαμόρφωση των κοινωνικών και πολιτικών εξελίξεων.

Το 1893 στην Αθήνα η πρώτη οργανωμένη μαζική εκδήλωση στο πνεύμα των αποφάσεων της Διεθνούς για μία συντονισμένη και παγκόσμια εργατική διαμαρτυρία συνδεόταν με την εμφάνιση των πρώτων σοσιαλιστικών ομίλων, την κυκλοφορία μαχητικών εφημερίδων, όπως ο Σοσιαλιστής, τις διεργασίες συγκρότησης εργατικών συσσωματώσεων και συλλόγων. Η χρονική εγγύτητα της πρώτης οργανωμένης ελληνικής Πρωτομαγιάς με τα γεγονότα των Ηνωμένων Πολιτειών και των αποφάσεων της Διεθνούς υπενθυμίζει τη διεθνή δυναμική που προσλάμβαναν οι ιδέες της οργανωμένης εργατικής δράσης σε μία περίοδο σημαντικών κοινωνικών μετασχηματισμών. Ο Σταύρος Καλλέργης, ιδρυτής του Σοσιαλιστικού Συλλόγου και εκδότης του Σοσιαλιστή, ήταν ο πρωταγωνιστής στις δραστηριότητες της περιόδου αυτής «κατά του αθλίου πλουτοκρατικού συστήματος».

Οι εκδηλώσεις της Πρωτομαγιάς ανατροφοδοτούνταν από την ανάπτυξη του διεκδικητικού κινήματος γύρω από τα ζητήματα της οκτάωρης εργασίας, της ίσης αμοιβής για ίση εργασία, της βελτίωσης των όρων ζωής στις εργατικές συνοικίες. Ταυτόχρονα όμως αποτελούσαν πεδίο έκφρασης της οργανωμένης εργατικής τάξης, της τάξης με ιστορικό προορισμό τον τερματισμό αιώνων εκμετάλλευσης και δυστυχίας της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Η Πρωτομαγιά ήταν η μέρα όπου έκαναν αισθητή την παρουσία τους «της γης οι κολασμένοι», εκείνοι που έως τότε «ζούσαν στην καταφρόνια» κατά τους στίχους της Διεθνούς, που μεταφρασμένη σε δεκάδες γλώσσες συνόδευε τις απεργιακές συγκεντρώσεις. Ετσι, η Πρωτομαγιά ήταν η μέρα εκδήλωσης της περηφάνιας της εργατικής τάξης και του διακριτού πολιτισμού της. Η εμφάνιση των εργατών με τα διακριτικά του σωματείου τους, με ένα κόκκινο μαντίλι στον λαιμό ή το «κομβίο» του σωματείου, η πλαισίωση των συγκεντρώσεων από «εργατική χορωδία», οι «εργατικές παραστάσεις» αποτελούσαν αναπόσπαστα γνωρίσματα των συγκεντρώσεων.

νιστικού Κόμματος συνδεόταν με τον πρωταγωνιστικό ρόλο του στην ανάπτυξη των εργατικών αντιστάσεων και την ακτινοβολία του πρώτου εργατικού κράτους, της Σοβιετικής Ενωσης.

Μαχητικά συνδικαλιστικά στελέχη του κόμματος, όπως ο Μήτσος Παπαρήγας στον Βόλο ή ο Μάρκος Βαφειάδης στην Καβάλα, είχαν αναδειχθεί σε ηγετικές μορφές του μεσοπολεμικού εργατικού κινήματος. Η μορφή της εργατικής διαμαρτυρίας, ο τρόπος που πορεύονταν οι διαδηλωτές, είχε ακόμα και αυτός σαφείς αναφορές στην Ενότητα και την Οργάνωση: οι εργάτες ανά κλάδο κινούνταν σε συγκροτημένους στοίχους, πλαισιωμένοι από σημαιοφόρους σε προκαθορισμένη διάταξη.


Οι πρωτοπόροι του Μεσοπολέμου

Oι έννοιες της Ενότητας και της Οργάνωσης, που παρέπεμπαν στην αξία και την αποτελεσματικότητα της συλλογικής δράσης, την αλληλεγγύη των παραγωγών του πλούτου και την υπέρβαση των ποικίλων κατακερματισμών που παρήγαγε η οργάνωση της εργασίας, κυριαρχούν από το 1890 στη ρητορική της ημέρας.

Η δυναμική των εννοιών αυτών συσχετιζόταν τόσο με την ενόραση της κοινωνικής αλλαγής, όσο και με την αντικατάσταση της αναρχίας του κεφαλαιοκρατικού συστήματος από μία κοινωνική οργάνωση με συλλογική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής ή τον σοσιαλισμό. Η ιδεολογική και οργανωτική εμβέλεια του Κομμου
Οι ελληνικές Πρωτομαγιές

1891
Ο Σταύρος Καλλέργης και δώδεκα αθηναίοι σοσιαλιστές φωτογραφίζονται ομαδικά σε ένδειξη συμπαράστασης στους αγώνες της παγκόσμιας εργατικής τάξης. 1893
Πρώτος μαζικός εορτασμός της εργατικής Πρωτομαγιάς στην Αθήνα. Ο σοσιαλιστικός Τύπος της εποχής (φωτογραφία αριστερά) κάνει λόγο για 2.000 συγκεντρωμένους, οι οποίοι υπέγραψαν ψήφισμα διαμαρτυρίας για τις συνθήκες ζωής της εργατικής τάξης.

1924
Η πρώτη δολοφονία απεργού, του κομμουνιστή εργάτη Σ. Παρασκευαΐδη στην Πλατεία Κοτζιά, όπου βρισκόταν το Εργατικό Κέντρο Αθήνας.

1926
Την επομένη της Πρωτομαγιάς ιδρύεται στην Αθήνα η Συνομοσπονδία Δημοσίων Υπαλλήλων Ελλάδος, η σημερινή ΑΔΕΔΥ.

1929
Απαγόρευση των πρωτομαγιάτικων εκδηλώσεων από την κυβέρνηση Βενιζέλου. Συλλήψεις και αστυνομικές επιχειρήσεις σε εργατικές λέσχες και σωματεία.

1934
Τις εκδηλώσεις της Πρωτομαγιάς ακολουθεί απεργιακή κινητοποίηση λιμενεργατών και μυλεργατών στην Καλαμάτα. Οκτώ διαδηλωτές δολοφονούνται από στρατιωτικά τμήματα που ανέλαβαν να επιβάλουν την τάξη. 1936
Γενική απεργία στη Θεσσαλονίκη. Αιματηρή καταστολή της εργατικής διαμαρτυρίας. Η Αστυνομία χρησιμοποίησε πραγματικά πυρά για να διαλύσει τους συγκεντρωμένους στη συμβολή των οδών Εγνατίας και Βενιζέλου. Τελικός απολογισμός 12 νεκροί απεργοί (στη φωτογραφία η κηδεία του πρώτου νεκρού, Τάσου Τούση)

1944
Τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής εκτελούν στο σκοπευτήριο της Καισαριανής 200 κομμουνιστές κρατουμένους από τις φυλακές Χαϊδαρίου.

1946
Μεγάλο συλλαλητήριο στο Παναθηναϊκό Στάδιο υπό την ηγεμονία του ΕΡΓΑΣ, διάδοχης οργάνωσης του Εργατικού ΕΑΜ. Είχε προηγηθεί το 8ο συνέδριο της ΓΣΕΕ στο οποίο ο ΕΡΓΑΣ είχε αναδειχθεί πρώτη δύναμη.

1976
Δυναμικές συγκεντρώσεις στο έδαφος του μεταπολιτευτικού κλίματος και της άνθησης των εργοστασιακών σωματείων. Η ημέρα της Πρωτομαγιάς σημαδεύεται από τον θάνατο του Αλέκου Παναγούλη σε τροχαίο. Την παραμονή τραυματίζεται θανάσιμα ο μαθητής Σιδέρης Ισιδωρόπουλος κατά τη διάρκεια αφισοκόλλησης. 1986
Ογκώδης συγκέντρωση για την ανατροπή του Προγράμματος Σταθερότητας. Οι εκδηλώσεις της Πρωτομαγιάς επιβεβαιώνουν τη ρήξη στο εσωτερικό του συνδικαλιστικού κινήματος και την αντιπαράθεση γύρω από τη «νόμιμη» διοίκηση της ΓΣΕΕ.


Γιατί η Αριστερά είχε καταδικάσει τον «Επιτάφιο»

Είμαστε στα 1958. Ο Γιάννης Ρίτσος μετά την επιστροφή του από την εξορία στην Αθήνα επανεκδίδει τα έργα του, τα οποία έστελνε και στον Μίκη Θεοδωράκη που βρισκόταν στο Παρίσι. Ανάμεσά τους και τον «Επιτάφιο» με την αφιέρωση, όπως έχει πει ο Μίκης, «το βιβλίο τούτο κάηκε από τον Μεταξά στα 1938 κάτω από τους Στύλους του Ολυμπίου Διός». Το 1960 τελικά, δύο ηχογραφήσεις έγιναν σχεδόν ταυτόχρονα με τον Μίκη παρόντα, στην Αθήνα. Μία από τον Μάνο Χατζιδάκι με τη Νάνα Μούσχουρη (τον Αύγουστο) και μία με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση (τον Σεπτέμβριο). Ακολούθησε, το 1963, η ηχογράφηση με τον Μανώλη Χιώτη και τη Μαίρη Λίντα (και ορχήστρα εγχόρδων).

Η εκδοχή Μπιθικώτση, κυρίως λόγω μπουζουκιού, προκάλεσε αμέσως αντιδράσεις και θεωρήθηκε ως «ιεροσυλία». Ομάδα αριστερών διανοουμένων οργάνωσε συγκέντρωση τον Δεκέμβριο για να καταδικάσει το έργο. Αντίστοιχη ήταν και η αντίδραση της Αριστεράς που πολλά στελέχη της βρίσκονταν στην εξορία- κάτι που ενόχλησε τον Μίκη και τον έφερε σε μια πρώτη αντιπαράθεση με τον πολιτικό χώρο στον οποίο ανήκε. Ενώ στο μεταξύ η κυβέρνηση απαγόρευσε τη μετάδοση των τραγουδιών από το ΕΙΡ.

Η «μάχη». Χάρη στις δύο εκδοχές, Χατζιδάκι και Θεοδωράκη (που είχαν προηγουμένως ενώσει τις δυνάμεις τους για τη «Μαγική Πόλη»), κάποιοι μίλησαν για «μάχη των... Επιταφίων». Ο Μίκης ακόμη και σήμερα δεν δείχνει να διαφωνεί με τον όρο. Και όπως εξηγούσε πρόσφατα στην εφημερίδα «Το Βήμα», «Η μάχη των “Επιτάφιων” έγινε γύρω από ένα καυτό ερώτημα εκείνης της εποχής: Εχουμε το δικαίωμα ως Νεοέλληνες να χρησιμοποιούμε το μπουζούκι και τους λαϊκούς τραγουδιστές και μουσικούς για τη μελοποίηση της “υψηλής” ποίησης, και μάλιστα της “επαναστατικής”, όπως αυτή του Ρίτσου; Μήπως το μπουζούκι δεν ήταν όργανο τούρκικο, όπως δεν ήταν τούρκικοι και οι “δρόμοι” της ρεμπέτικης λαϊκής μουσικής; Η διαμάχη δηλαδή έκρυβε μέσα της εθνικιστικά- πατριωτικά στοιχεία σε μια εποχή που η χώρα μας μόλις έβγαινε από τον Εμφύλιο με νωπές τις πληγές, αναζητώντας την πεμπτουσία της ελληνικότητάς της, ιδιαίτερα στον πνευματικό- καλλιτεχνικό χώρο».

Θεωρεί δε πως είχε στην αρχή καλλιτεχνικό χαρακτήρα, με την προσθήκη στη συνέχεια ότι η αντίθεση Δύση- Ανατολή έπαιρνε όλο και περισσότερο πολιτικό χαρακτήρα, δηλαδή Αριστεράς- Δεξιάς.


Οι διασπάσεις της ΓΣΕΕ και ο Μεταξάς ως «πρώτος εργάτης»

Το εργατικό κίνημα όμως γνώρισε και ποικίλες διασπάσεις, γεγονός που εκφραζόταν και στους εορτασμούς της Πρωτομαγιάς. Υπήρχαν αντιπαρατιθέμενες εργατικές ομοσπονδίες ήδη από τον Μεσοπόλεμο, όταν η ΓΣΕΕ είχε χωριστεί στα τρία, και η ύπαρξή τους συνδέεται με ανταγωνιστικά πολιτικά σχέδια, αλλά και με την ανάπτυξη διακριτών αντιλήψεων για τη μορφή οργάνωσης και τον προσανατολισμό του εργατικού κινήματος. Ανάλογα βαθιές είναι οι ρίζες των προσπαθειών θεσμικού και κρατικού εναγκαλισμού των εκδηλώσεων της Πρωτομαγιάς.

Στην εξέλιξη αυτή σημαντικό ρόλο είχαν συνδικαλιστικοί παράγοντες, όπως ο Μακρής και ο Θεοδώρου, τα ονόματα των οποίων έγιναν ταυτόσημα με τον εργατοπατερισμό των μεταπολεμικών χρόνων. Οι μεταξικοί εορτασμοί προς τιμήν του δικτάτορα «πρώτου εργάτη της χώρας» και οι υποχρεωτικές πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις της μετεμφυλιακής περιόδου με «εθνικόφρον» περιεχόμενο συνδέονται με την ευρύτερη προσπάθεια ενσωμάτωσης των εργατικών ενώσεων και του ελέγχου της εργατικής διαμαρτυρίας. Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό ότι στη Γερμανία, τη χώρα του δυτικού κόσμου με τα ισχυρότερα συνδικάτα στον Μεσοπόλεμο, η Πρωτομαγιά ανακηρύχθηκε σε κρατική αργία από το εθνικοσοσιαλιστικό καθεστώς.

Μέσα από τις εκδηλώσεις της Πρωτομαγιάς μπορεί κανείς να διακρίνει τη διαδρομή των ιδεών της οργάνωσης, της διεκδίκησης, της συλλογικής δράσης, αλλά και τη διακύμανση της εργατικής ριζοσπαστικοποίησης, των αλλαγών και των μετασχηματισμών στους τρόπους εκδήλωσης της κοινωνικής διαμαρτυρίας. Ταυτόχρονα, η Πρωτομαγιά μοιάζει σαν να φωτογραφίζει τις κοινωνικές διεργασίες της κάθε εποχής, τα ιδεολογικά και πολιτικά ρεύματα στο εσωτερικό του εργατικού κινήματος, τις προτεραιότητες των κρατικών πολιτικών γύρω από τα ζητήματα της μισθωτής εργασίας. Η υποχώρηση του εργατικού κινήματος τις δύο τελευταίες δεκαετίες αντανακλάται αναμφίβολα στην υποτονικότητα των πρωτομαγιάτικων συγκεντρώσεων. Η σύγχρονη οικονομική κρίση επαναφέρει το κοινωνικό ζήτημα στο προσκήνιο παραμερίζοντας τις έως πρόσφατα θριαμβολογούσες θεωρίες για το «τέλος της εργασίας» και το «τέλος της ιστορίας». Οι προσπάθειες για την ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος και την ενίσχυση των ριζοσπαστικών χαρακτηριστικών του θέτουν εκ νέου το ερώτημα για το εάν η- έως τώρα- υπόκωφη κοινωνική διαμαρτυρία θα εκφραστεί στις πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις και εάν θα δημιουργήσει νέα ημερολογιακά ορόσημα στην προσπάθεια για μία ριζική κοινωνική αλλαγή.

Δευτέρα 12 Απριλίου 2010

Οι εκρήξεις οργής είναι ασθένεια! Συμβουλές

Οι εκρήξεις οργής είναι ασθένεια! Συμβουλές
11 Απριλίου 2010, 20:06


Οι εκρήξεις οργής είναι μια ασθένεια που πλήττει έναν Αμερικανό στους είκοσι. Για τους ανθρώπους αυτούς, η οργή δεν είναι συναίσθημα αλλά πρόβλημα. Και προσπαθούν να μάθουν πώς να την ελέγχουν. Όμως, ακόμη και σήμερα που η οργή ερευνάται από τους ψυχολόγους, πολλοί είναι αυτοί που λένε πως η απελευθερωτική και η καταστροφική πλευρά της ισορροπούν στη ζυγαριά.

Μας κάνει άραγε καλό ή κακό να αφήνουμε την οργή μας να ξεσπάει; Η απάντηση εξαρτάται από πολλές παραμέτρους. Μια αμερικανική μελέτη του 2006, που δημοσιεύθηκε από τον Ρόναλντ Κέσλερ στην επιθεώρηση «Αrchives of General Ρsychiatry», καταλήγει στο συμπέρασμα πως ένας Αμερικανός στους 20- ως επί το πλείστον άνδρες- πάσχει από τη διαλείπουσα διαταραχή απώλειας ελέγχου των επιθετικών παρορμήσεων (intermittent explosive disorder).

Ο Κέσλερ υπολόγισε πως ένας άνθρωπος που πάσχει από τη διαταραχή αυτή έχει στη διάρκεια της ζωής του, κατά μέσον όρο, 43 εκρήξεις οργής οι οποίες προκαλούν υλικές ζημιές αξίας 1.359 δολαρίων.

Αμφιλεγόμενη χρησιμότητα

Υπό τον τίτλο «Όταν ο θυμός είναι ασθένεια», η «Ουόλ Στριτ Τζέρναλ» αναφέρθηκε σε πρόσφατο δημοσίευμά της στα ολοένα και πιο διαδεδομένα στις ΗΠΑ «μαθήματα διαχείρισης θυμού». Τα «μαθήματα» αυτά «επιβάλλονται είτε από δικαστήρια, ως εναλλακτική επιλογή έναντι της φυλάκισης, είτε από εταιρείες για να μειωθούν οι καβγάδες στο γραφείο».

Όμως η χρησιμότητά τους αμφισβητείται. Οι δύο μαθητές- φονιάδες του λυκείου Κολουμπάιν, ο Έρικ Χάρις και ο Ντίλαν Κλίμπολντ, είχαν παρακολουθήσει ένα πρόγραμμα διαχείρισης θυμού πριν από τη σφαγή του 1999.

Η διαλείπουσα διαταραχή απώλειας ελέγχου των επιθετικών παρορμήσεων- χαρακτηρίζεται από τη δυσαναλογία ανάμεσα στη σοβαρότητα της αιτίας και την ένταση της βίαιης αντίδρασης- έχει περιληφθεί από το 1980 στις ψυχιατρικές ασθένειες με την ονομασία «intermittent explosive disorder».

Πρόκειται για μια ακραία μορφή οργής, που απέχει από τις συνήθεις εκρήξεις θυμού οι οποίες περιλαμβάνουν φωνές, ακόμη και εκτοξεύσεις αντικειμένων. Η εν λόγω διαταραχή συχνά ευνοείται από την κακή ποιότητα του ύπνου, από ορμονικές ανισορροπίες ή, στις σοβαρότερες περιπτώσεις, από κατάθλιψη.

Σύμφωνα με την «Ουόλ Στριτ Τζέρναλ», τα τεστ δείχνουν πως ενεργοποιεί την αμυγδαλή, το πρωτόγονο τμήμα του εγκεφάλου όπου συγκεντρώνονται τα συναισθήματα, ενώ κάνει να λειτουργεί ανεπαρκώς ο μετωπιαίος φλοιός που ελέγχει τις παρορμήσεις.

Από καρδιολογική άποψη, τα πρόσωπα τα οποία εμφανίζουν τη διαταραχή αυτή κινδυνεύουν εξαιτίας της ξαφνικής αύξησης της αρτηριακής πίεσής τους.

Όμως το να οργίζεται κανείς μια φορά στις τόσες, όπως έχουν δείξει παραλλήλως πολλές άλλες μελέτες, βοηθάει στην απαλλαγή από το στρες. Η οργή είναι κι αυτή ένα συναίσθημα και η καταστολή του δεν κάνει καλό στο σώμα ούτε στην ψυχή. Το πού βρίσκεται το όριο ανάμεσα στην απλή «αποσυμπίεση» με μια έκρηξη θυμού από τη μία και στην επικίνδυνη βία από την άλλη, είναι δύσκολο να προσδιοριστεί γενικά και έγκειται στον καθένα μας να το ανακαλύψει για τον εαυτό του.

Δέκα συμβουλές για... ασκήσεις ηρεμίας

ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ για να αναλύσετε ξανά την κατάσταση. Σκεφτείτε και τις θετικές πλευρές της.

ΒΡΕΙΤΕ μια εποικοδομητική λύση. Το να τα βάζετε με τους άλλους δεν εξυπηρετεί σε τίποτε.

ΚΡΑΤΗΣΤΕ ένα «ημερολόγιο θυμού». Σημειώνετε τις καταστάσεις που σας οργήζουν για να τις αποφεύγετε στο μέλλον.

ΜΕΤΡΗΣΤΕ την οργή σας. Συνήθως κλιμακώνεται και αν βαθμολογήσετε την κλιμάκωσή της από το 1 (ματαίωση) ώς το 10 (οργή), θα μπορέσετε να σκεφτείτε πιο ορθολογικά την κατάσταση αν συλλάβετε τον εαυτό σας να βρίσκεται στο 3 ή στο 4 της κλίμακας.

ΚΑΝΕΤΕ ένα «τάιμ-άουτ». Αν μετρήσετε από μέσα σας ώς το 10, μπορεί να αποφύγετε εκρήξεις οργής.

ΚΑΝΕΤΕ ένα τσεκ-απ υγείας. Ορμονικές διαταραχές μπορεί να σας καθιστούν οξύθυμο.

ΜΗ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ ότι είστε το θύμα. Αυξάνετε την αίσθηση του ανικανοποίητου και της ματαίωσης και γίνεστε πιο ευερέθιστοι.

ΜΗΝ ΑΝΑΜΑΣΑΤΕ ταπεινώσεις και αδικίες που έχετε υποστεί στο παρελθόν.

ΜΗΝ ΠΙΝΕΤΕ αλκοόλ για να ηρεμήσετε. Θα χάσετε ακόμη περισσότερο τον αυτοέλεγχό σας.

ΚΑΝΕΤΕ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ. Η οργή βρίσκει διέξοδο σε αυτήν. Ακόμη και το περπάτημα με γρήγορο βήμα μπορεί να σας ηρεμήσει.

ΤΑ ΝΕΑ

Το πρόσωπο της 11χρονης Μυρτίδας πριν 2.500 χρόνια


Τα εξωτερικά χαρακτηριστικά μιας 11χρονης αρχαίας Αθηναίας κατάφεραν να αποκαλύψουν με τη βοήθεια της τεχνολογίας Έλληνες και ξένοι επιστήμονες διάφορων ειδικοτήτων.

Το εγχείρημα κατέστη δυνατό χάρη στην εξαιρετική κατάσταση του κρανίου της μικρής Αθηναίας που βρέθηκε σε ομαδικό τάφο στην περιοχή του Κεραμεικού το 1995.

Η μικρή που έζησε την εποχή του Πελοποννησιακού Πολέμου και κατά πάσα πιθανότητα πέθανε από τυφοειδή πυρετό ονομάζεται Μυρτίδα και έχει καστανά μαλλιά όπως και οι περισσότεροι αρχαίοι Αθηναίοι σύμφωνα με τους επιστήμονες.

Για την αποκάλυψη του προσώπου της χρειάστηκε μελέτη τριών χρόνων ενώ όπως δήλωσε ο καθηγητής Ορθοδοντικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Μανώλης Παπαγρηγοράκης, σύμφωνα με την εφημερίδα το «Βήμα», «το εύρημα ήταν σε τόσο καλή κατάσταση που ελάχιστες μπορεί να είναι οι αποκλίσεις από την πραγματικότητα».

Τη διαδικασία ανάπλασης του προσώπου της μικρής αρχαίας Αθηναίας θα παρακολουθούν οι επισκέπτες της έκθεσης που αρχίζει στις 15 Απριλίου στο Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας.

Star.gr

Παρασκευή 19 Μαρτίου 2010

9 Μύθοι για τη διατροφή και το αδυνάτισμα

9 Μύθοι για τη διατροφή και το αδυνάτισμα

--------------------------------------------------------------------------------

Ένας άνθρωπος πρέπει να πίνει 8-10 ποτήρια νερό ημερησίως

Μύθος. Κάθε άνθρωπος έχει τις δικές του ανάγκες σε υγρά για τη διατήρηση των σωστών επιπέδων υδάτωσης. Πιο συγκεκριμένα, οι ανάγκες μας σε υγρά ανέρχονται σε 1ml υγρών / 1 kcal πρόσληψης συν τις απώλειες από τον ιδρώτα. Παρόλα αυτά, το νερό δεν αποτελεί τη μοναδική πηγή υγρών για την κάλυψη των αναγκών αυτών.

Το Φεβρουάριο του 2004 το Ινστιτούτο Ιατρικής της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των Ηνωμένων Πολιτειών δημοσίευσε συστάσεις σχετικά με τη σωστή υδάτωση. Σύμφωνα με αυτές, το μεγαλύτερο μέρος των αναγκών μας (80%) σε υγρά μπορούν να καλυφθεί και μέσω της κατανάλωσης άλλων ροφημάτων όπως το γάλα, οι χυμοί, ο καφές, το τσάι, η σόδα και τα ανθρακούχα αναψυκτικά. Ενώ το υπόλοιπο των αναγκών μας καλύπτεται από το νερό που περιέχεται στα τρόφιμα.

Υπάρχουν συνδυασμοί τροφίμων που παχαίνουν

Μύθος. Δεν υπάρχει καμία επιστημονική έρευνα που να έχει αποδείξει μέχρι σήμερα ότι το κρέας με το τυρί ή το κοτόπουλο με τα μακαρόνια προκαλούν αύξηση βάρους. Το μόνο πράγμα που μας ενδιαφέρει στην προσπάθειά μας να χάσουμε βάρος είναι να δημιουργήσουμε ένα αρνητικό ισοζύγιο ενέργειας. Θα πρέπει λοιπόν να καταναλώνουμε περισσότερες θερμίδες από αυτές που προσλαμβάνουμε.

Η αύξηση της φυσικής μας δραστηριότητας και ο μικρός περιορισμός των θερμίδων, είναι οι δυο άξονες πάνω στους οποίους εστιάζουμε για μια επιτυχημένη προσπάθεια απώλειας βάρους.

Τα light προϊόντα (τυρί, γαλακτοκομικά, παγωτά, κ.α ) δεν έχουν θερμίδες και άρα μπορώ να τα καταναλώνω χωρίς περιορισμό

Μύθος. Τα προϊόντα light δεν στερούνται θερμίδων! Σαφώς η αντικατάσταση τροφίμων υψηλής θερμιδικής αξίας με τρόφιμα χαμηλότερης θερμιδικής αξίας μπορεί να βοηθήσει ένα άτομο που κάνει προσπάθεια να μειώσει το βάρος του.

Πάντα όμως η κατανάλωση ενός τέτοιου προϊόντος γίνεται με μέτρο και στα πλαίσια της αντικατάστασης ενός αρκετά θερμιδογόνου τροφίμου. Η μόνη μεγάλη και σαφής υπεροχή είναι στα αναψυκτικά τύπου light όπου το θερμιδικό τους περιεχόμενο είναι σχεδόν μηδενικό.

Το μέλι παχαίνει λιγότερο από τη ζάχαρη

Μύθος. Το μέλι έχει ελαφρώς περισσότερες θερμίδες από τη ζάχαρη και άρα ‘παχαίνει’ περισσότερο. Χάρις όμως τις αντισηπτικές του ιδιότητες και την έστω μικρή περιεκτικότητά του σε ορισμένες βιταμίνες και ιχνοστοιχεία, θεωρείται τρόφιμο υψηλότερης θρεπτικής αξίας συγκριτικά με την επεξεργασμένη ζάχαρη. Προσοχή στη χρήση του, γιατί ίσως να αυξάνει υπερβολικά τη θερμιδική μας πρόσληψη.

Η φρουκτόζη έχει λιγότερες θερμίδες από τη ζάχαρη

Μύθος. Η φρουκτόζη και η ζάχαρη περιέχουν τις ίδιες θερμίδες, δηλαδή 4 θερμίδες ανά γραμμάριο. Η μόνη διάφορά τους συνίσταται στο ότι η φρουκτόζη είναι 1,5 φορά γλυκύτερη από τη ζάχαρη. Έτσι με μικρότερη ποσότητα και άρα και λιγότερες θερμίδες πετυχαίνουμε την ίδια γλυκύτητα!

Τα αναψυκτικά και οι καφέδες προκαλούν κυτταρίτιδα

Μύθος. Δεν υπάρχει καμία επιστημονική έρευνα που να αποδεικνύει ότι τόσο η κατανάλωση καφεΐνης όσο και ανθρακικού σχετίζεται με τη δημιουργία κυτταρίτιδας. Τα γονίδια φαίνεται να είναι ο πιο έντονος προδιαθεσικός παράγοντας για την εμφάνισή της. Παρόλα αυτά η αύξηση της φυσικής δραστηριότητας, και διατροφή πλούσια σε φρούτα και λαχανικά φαίνεται ότι μπορεί να συμβάλουν στη μείωση της κυτταρίτιδας.

Η ασπαρτάμη είναι καρκινογόνος

Μύθος. Μεγάλοι οργανισμοί όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας των Η.Π.Α. και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την Ασφάλεια των Τροφίμων θεωρούν ότι η ασπαρτάμη είναι απόλυτα ασφαλής και δεν συνδέεται με καρκινογένεση στον άνθρωπο. Έως σήμερα δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι η κατανάλωση ασπαρτάμης συμβάλλει στην καρκινογένεση. Αντιθέτως, φαίνεται να βοηθάει στην ρύθμιση του σωματικού βάρους.

Η μαύρη ζάχαρη παχαίνει λιγότερο από τη λευκή

Μύθος. Η μαύρη ζάχαρη έχει σχεδόν ίδιες θερμίδες με τη λευκή. Η υπεροχή της μαύρης ζάχαρης ως προς τη λευκή αφορά στη μεγαλύτερη περιεκτικότητά της σε μερικά ιχνοστοιχεία, όπως το ασβέστιο, το μαγνήσιο, το κάλιο και το νάτριο.

Το μαύρο ψωμί παχαίνει λιγότερο από το λευκό

Μύθος. Τα μαύρο ψωμί περιέχει περίπου τις ίδιες θερμίδες με το λευκό. Παρόλα αυτά η διατροφική του υπεροχή συνίσταται στην περιεκτικότητά του σε φυτικές ίνες και στο ότι είναι πλουσιότερο σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β. Έτσι βοηθάει την καλή λειτουργία του εντέρου, στα καλύτερα επίπεδα κορεσμού και στην καλή λειτουργία του νευρικού μας συστήματος.


Πηγές: Προσαρμογή: Επιστημονική Ομάδα δια…της Τροφής

Μπαχαρικά: Μυρωδάτα «φάρµακα» στο πιάτο σας

Μπαχαρικά: Μυρωδάτα «φάρµακα» στο πιάτο σας

--------------------------------------------------------------------------------

Κανέλα, μοσχοκάρυδο, πιπέρι, κρόκος... Τα μπαχαρικά δίνουν μονα­δικό άρωμα και γεύση στο φαγητό. Οι έρευνες, όμως, αποδεικνύουν ότι προσφέρουν και σημαντικά οφέλη στην υγεία μας. Τα ­συστατικά τους φαίνεται ότι μας παρέχουν προστασία από το διαβήτη, τα καρδιαγγειακά νοσήματα, το εγκεφαλικό, αλλά και πολλές μορφές καρκίνου. Σήμερα, οι ερευνητές διεθνώς -από την Ινδία έως την Αμερική και από τη Νορβηγία έως την Ισπανία- μελετούν τη δράση των μπαχαρικών στην υγεία. Βέβαια, το «μειονέκτημα» των περισσότερων ερευνών είναι ότι έχουν γίνει στο εργαστήριο ή σε πειραματόζωα. Σε αναμονή, λοιπόν, περισσότερων ­ερευνών σε ανθρώπους, εμείς αναζητήσαμε τα σημαντικότερα επιστημονικά στοιχεία που επιβεβαιώνουν αυτό που οι παλαιοί ήδη γνωρίζουν: τα μπαχαρι­κά δεν προσφέρουν μόνο γεύση στο πιάτο μας, αλλά τονώνουν και την υγεία μας.



Στα μπαχαρικά ανήκουν:
Κατά κύριο λόγο τα αποξηραμένα τμήματα των φυτών, όπως:
● Τα μπουμπούκια (π.χ. γαρί­φαλο).
● Οι φλούδες (π.χ. κανέλα).
● Οι ρίζες (π.χ. κουρκουμάς).
● Οι σπόροι (π.χ. σινάπι, κόλιαντρο, γλυκάνισο).



Οι πολύτιμες ουσίες των μπαχαρικών


Αντικαρκινικές ιδιότητες
Ολοένα και περισσότερες έρευνες δείχνουν ότι τα μπαχαρικά έχουν αντικαρκινικές ιδιότητες, σύμφωνα με πρόσφατη επιστημονική ανασκόπηση της Αμερικανικής Αντικαρκινικής Εταιρείας. Ειδικότερα στο κύμινο, στο ­γαρίφαλο, στο μπαχάρι, στους σπόρους του σιναπιού (από τους οποίους γίνεται η μουστάρδα) και στον κρόκο (σαφράν) αποδίδονται σημαντικές αντιμικροβιακές και αντικαρκινικές ιδιότητες. Αν και χρειά­ζονται περισσότερες έρευνες, εντούτοις θεωρείται πλέ­ον γεγονός ότι ορισμένες ουσίες που περιέχονται στα μπαχαρικά (τα ­καρο­τενοει­δή, η κουρ­κουμίνη, οι ­κατεχίνες) έχουν την ικανότητα να αναστέλλουν τον πολλαπλασιασμό των καρκινικών κυττάρων.

Αντιμικροβιακά «όπλα»
Η κανέλα, το κύμινο, οι σπόροι του σιναπιού, το κόλιαντρο, το μοσχο­κάρυδο, το κάρδαμο και το πιπέρι (άσπ­ρο και μαύρο) ανήκουν στα μπαχα­ρικά με την ισχυρότερη αντιμικροβιακή και αντισηπτική δράση, σύμ­φωνα με σχετική λίστα που διαμόρφωσαν οι βιολό­γοι του Πανεπιστημίου Cornell στη Νέα Υόρκη (ξεκινώντας από τα πιο δυνατά αντιμικροβιακά προς τα λιγό­τε­­ρο ισχυρά). Επιπλέον, σε σχετι­κή ινδική μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Phyto­therapy ­Research», μελετή­θηκε η ικανότητα 35 διαφορετικών μπαχαρικών και βοτάνων να εξουδετερώνουν παθογόνους οργανισμούς (όπως το βακτήριο E.coli, ο βάκιλος Subtilis και ο σακχαρομύκητας Cere­vi­siae). Η κανέλα, το γαρίφαλο, το κύμινο και το μοσχοκάρυδο αναδείχτηκαν απο­τελε­σματικότατα βακτηριοκτόνα.

Πλούσια σε αντιοξειδωτικά
Νορβηγοί και ιάπωνες ερευνητές μελέτησαν τη συγκέντρωση αντιοξειδωτικών ουσιών σε μπαχαρικά όπως το γαρίφαλο, το μπαχάρι και η κανέλα, καθώς και σε αρωματικά φυτά. Στα συμπεράσματα της μελέτης τους, που δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό «Journal of Nutrition», οι ερευνητές τονίζουν ότι η χρήση των μπαχαρικών και των αρωματικών βοτάνων ενδεχομένως να συνιστά ­πηγή αντιοξειδωτικών ουσιών, εφάμιλλη των φρούτων και των λαχανικών.

«Πολυδύναμα» και χωνευτικά
Σήμερα υπάρχουν αρκετά επιστημονικά στοιχεία για την ευεργετική δράση ορισμένων μπαχαρικών, όπως η κανέ­λα και το μοσχοκάρυδο, στο διαβήτη τύπου 2. Επίσης, πολλά μπαχαρικά μελετώνται για την αντιφλεγμονώδη και την παυσίπονη δράση τους (π.χ. το γαρίφαλο). Πάντως, αν και οι σχετικές έρευνες είναι σε αρχικά στάδια, το βέβαιο είναι ότι, ενσωματώνοντας τα μπαχαρικά στην κουζίνα σας, έχετε πολλά οφέλη για την υγεία σας, τόσο άμεσα -από τα ίδια τα μπαχαρικά- όσο και έμμεσα - επειδή μέσω αυτών μειώνετε τη χρήση του αλατιού και των λιπαρών. Επίσης, παρά την ευρέως διαδεδομένη αντίληψη για το αντίθετο, πολλά μπαχαρικά -όπως το κύμινο, το γλυκάνισο και ο μαραθόσπορος- διευκολύνουν την πέψη. Από την άλλη μεριά, όμως, ορισμένα μπαχαρικά (π.χ. το κάρι) μπορούν να ερεθίσουν το στομάχι όταν καταναλώνονται χωρίς μέτρο.


Τι λένε οι έρευνες για...

Την κανέλα
Σήμερα υπάρχουν ενδιαφέρουσες έρευνες για την αντιδιαβητική δράση της κανέλας. Η κανέλα φαίνεται ότι ενεργοποιεί την έκκριση της ινσουλίνης σε πειραματόζωα. Επίσης, φάνηκε να μειώνει τις τιμές της γλυκόζης σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2, οι οποίοι λάμβαναν παράλληλα και αντιδιαβητικά χάπια, σύμφωνα με ανακοίνωση του γερμανικού Πανεπιστημίου του Tübingen. Βέβαια, αναμένεται ακόμη να αποσαφηνιστεί το πόσο ισχυρή είναι η αντιδιαβητική της δράση και πώς μπορεί να φανεί χρήσιμη στην αντιμετώπιση αυτής της νόσου.

Τον κουρκουμά
Ο κουρκουμάς θεωρείται ένα πο­λυδύναμο «φάρμακο», κυρίως χάρη στην κουρκουμίνη που περιέχει και στην οποία οφείλει το πορτοκαλοκίτρινο χρώμα του.
› Η κουρκουμίνη είναι ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό και θεωρείται ότι έχει αντιφλεγμονώδη και αντικαρκινική δράση. Εκτιμάται ότι μπορεί να συμβάλλει στη θεραπεία του καρκίνου, του διαβήτη, των καρδιαγγειακών νόσων, της αρθρίτιδας και του Αλτσχάιμερ, σύμφωνα με πρόσφατη επι­στημονική ανασκόπηση ινδών ερευνητών του Τμήματος Βιοχημείας και Βιοτεχνολογίας του Πανεπιστημίου Annamalai.
› Η κατανάλωση κουρκουμίνης σχετίζεται με τη μείωση του κινδύνου ορισμένων μορφών καρκίνου, όπως του παχέος εντέρου και του προστάτη, σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου της Αλαμπάμα που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Cancer Research».
› Επιπλέον, καναδική έρευνα από το Γενικό Νοσοκομείο του Τορόντο αναφέρει ότι συμβάλλει στην επούλωση των αγγείων μετά από καρδιακά επεισόδια, ενώ μελετάται και η πιθανή προστατευτική δράση της στην πρόληψη του εγκεφαλικού.

Το πιπέρι
Θεωρείται ένα από τα δυνατότερα μπαχαρικά όσον αφορά τις αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητές του, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Journal of Medicinal Food» (2008). Στη μελέτη εξετάστηκαν 24 μπαχαρικά και βότανα που χρησιμοποιούνται στο μαγείρεμα. Το μαύρο πιπέρι διαπιστώθηκε ότι ήταν εξαιρετικά πλούσιο σε αντιοξειδωτικές ουσίες (φαινόλες) με αντιδιαβητική δράση, μέσω ενός μηχανισμού που παρεμποδίζει τη γλυκοζυλίωση των πρωτεϊνών (μια διαδικασία κατά την οποία η γλυκόζη ενώνεται με τα μόρια των πρωτεϊνών και καταστρέφει τους ιστούς του σώματος).


Το μοσχοκάρυδο
Έχει αποδεδειγμένα ισχυρή αντιοξειδωτική δράση και εξουδετερώνει παθογόνα βακτήρια του στομάχου, ενώ από μελέτες σε πειραματόζωα φαίνεται ότι μπορεί να έχει και αντικαταθλιπτική δράση. Επιπλέον, πριν από δύο χρόνια, ινδοί ερευνητές από το Sinhgad College of Pharmacy μελέτησαν (σε πειραμα­τόζωα) το μοσχοκάρυδο σε σχέση με το διαβήτη και διαπίστωσαν ότι συμβάλλει στη μείωση της γλυκόζης του αίματος και τη βελτίωση του λιπιδαιμικού προφίλ. Το μοσχοκάρυδο δεν πρέπει να λαμβάνεται σε μεγάλες δόσεις -έως 3 γρ. στο φαγητό ημερησίως-, επειδή είναι παραισθησιογόνο και τοξικό.

Το κάρι
Σήμερα υπάρχουν έρευνες που συσχε­τίζουν την κατανάλωση κάρι (μείγ­μα εννιά μπαχαρικών) με ποικίλα οφέλη στην υγεία, κυρίως λόγω της κουρκουμίνης που περιέχει.
› Το κάρι θεωρείται φυσική πηγή σαλικυλικού οξέος - δηλαδή είναι σαν την ασπιρίνη, αλλά σε μικρές δόσεις! Μάλιστα, ενδιαφέρον προκαλεί η δια­πίστωση ότι στην Ινδία, μια χώρα με μεγάλη κατανάλωση κάρι και μικρά ποσοστά καρκίνου στο παχύ έντερο, η συγκέντρωση του σαλικυλικού οξέος στο αίμα των Ινδών είναι τετραπλάσια σε σύγκριση με τους Άγγλους, σύμφωνα με τους βρετανούς ερευνητές του Rowett Research Institute.
Σήμερα οι επιστήμονες διερευνούν κατά πόσο η κατανάλωση κάρι, αλλά και άλλων μπαχαρικών ή αρωματικών βοτάνων που περιέχουν σαλικυλικό οξύ (ρίγανη, θυμάρι, πάπρικα), προστατεύει τον οργανισμό από ορισμένες μορφές καρκίνου.
› Επίσης, σύμφωνα με μελέτες (σε πει­ραματόζωα) από την Ιταλία, την Αμερική και τον Καναδά, το κάρι έχει συσχετιστεί με την προστασία του εγκεφάλου από εκφυλιστικές νόσους, με τη μείωση του κινδύνου καρδιακού επεισοδίου, με την καταπολέμηση της ρευματοειδούς αρθρίτιδας και με αντικαρκινικές δράσεις.

Τη βανίλια
Παραδοσιακά, θεωρείται τονωτική των μυών και του νου, χωνευτική και αφροδισιακή. Οι έρευνες επιβεβαιώνουν μερικές από τις ιδιότητές της.
› Σε πείραμα του Νοσοκομείου «Saint George» του Λονδίνου για την απώλεια βάρους διαπιστώθηκε ότι όσοι φορούσαν ένα έμπλαστρο βανίλιας έχασαν το τριπλό βάρος σε σύγκριση με εκείνους που φορούσαν έμπλαστρο με άρωμα λεμονιού ή χωρίς άρωμα.
› Επίσης, το άρωμα βανίλιας έχει ηρεμιστική δράση, κάτι που διαπιστώθηκε και χρησιμοποιήθηκε σε ασθενείς που έκαναν μαγνητική τομογραφία στο Αντικαρκινικό Κέντρο Memorial Sloan-Kettering Cancer Center της Νέας Υόρκης.



Το σαφράν (κρόκος)
Παραδοσιακά το σαφράν θεω­­ρεί­ται τονωτικό, καταπραϋντικό, καθώς και αφρο­­δι­σιακό. Σύμφωνα με επιστη­μονική ανασκόπηση που δη­μοσιεύ­τηκε πέρυσι («Wiener Medizinische Wochenschrift», 2007), η αντικαρ­­κινική δράση του σαφράν έχει διαπι­στωθεί σε εργαστηριακές μελέτες - όχι όμως και σε ανθρώπους. Η αντικα­ταθλιπτική του δράση, πάντως, έχει ­διαπιστωθεί τόσο σε εργαστηρια­κές όσο και σε μικρές κλινικές μελέτες.

Το κύμινο
Tο κύμινο θεωρείται το κορυφαίο από τα μπαχαρικά που χρησιμοποιούνται στη μεσογειακή κουζίνα, όσον αφορά τoν αντιοξειδωτικό του πλούτο και την προστασία των τροφίμων από την οξείδωση, σύμφωνα με συγκριτική μελέτη πολλών μπαχαρικών του Πανεπιστημίου της Murcia στην Ισπανία. Γι’ αυτό και διερευνάται κατά πόσο μπορεί να χρησιμεύσει ως φυσικό συντηρητικό των τροφίμων.

Το γαρίφαλο
Το γαρίφαλο -όπως και η κανέλα- αναδεικνύεται σε «πρωταθλητή» μεταξύ των μπαχαρικών όσον αφορά την αντιδιαβητική του δράση, σύμφωνα με συγκριτική μελέτη 24 μπαχαρικών που δημοσιεύ­τηκε πέρυσι στο επιστημονικό περιο­δικό «Journal of Medicinal Food».
› Επιπλέον, οι οδοντίατροι χρησιμοποιούν εδώ και χρόνια την ευγενόλη -το αιθέριο έλαιο του γαρίφαλου- ως αναλγητικό, αντιφλεγμονώδες και αντιμικροβιακό, σύμφωνα με το επίσημο site της Αμερικανικής Ιατρικής Βιβλιοθήκης.
› Ωστόσο, δεν έχουν γίνει κλινικές μελέτες που να αποδεικνύουν τις άλλες ιδιότητες που αποδίδονται στο γαρίφαλο, όπως την αντιμετώπιση της πρόωρης εκσπερμάτισης και των φλεγμονών. Όσο για την αντιπυρετική του δράση, έχει μελετηθεί και διαπιστωθεί σε πειραματόζωα.

Το μπαχάρι
Το μπαχάρι έρχεται δεύτερο μετά το γαρίφαλο όσον αφορά την περιεκτικότητά του σε αντιοξειδωτικά στοιχεία, σύμφωνα με σχετική αξιολόγηση του Πανεπιστημίου του Όσλο. Επίσης, του έχει αποδοθεί και η ιδιότητα να μειώνει την πίεση, αλλά δεν υπάρχουν αρκετά ­ερευνητικά δεδομένα γι’ αυτή του τη δράση.



Μία πρέζα αρκεί!
Τα ενθαρρυντικά στοιχεία των ερευνών δεν σημαίνουν ότι πρέπει να αυξήσετε την κατανάλωση μπαχαρικών πέραν των συνιστώμενων δόσεων σε μια συνταγή μαγειρικής, δεδομένου ότι η υπερβολή μπορεί να έχει ανεπιθύμητες δράσεις, π.χ. πεπτικές ενοχλήσεις ή ακόμη και τοξική δράση, μιας και ορισμένα μπαχαρικά, όπως το μοσχοκάρυδο, είναι τοξικά σε μεγάλες δόσεις. Επίσης, μην ξεχνάτε ότι πολλές από τις δράσεις των μπαχαρικών είναι ακόμη υπό διερεύνηση και φυσικά δεν υποκαθιστούν τη φαρμακευτική αγωγή του γιατρού σας.


vita

αυτογνωσια

Γνώθι σ’ αυτόν. Τι εννοούσαν οι αρχαίοι Έλληνες; Τι εννοούν οι σημερινοί επιστήμονες της ψυχικής υγείας με τη λέξη αυτογνωσία; Τι σημαίνει αυτογνωσία; Πως επιτυγχάνεται; Γιατί για όλους μας θα ήταν καλό να την επιδιώκουμε; Σε τι μας χρησιμεύει;

Αυτογνωσία, η γνώση του εαυτού. Πόσοι από εμάς γνωρίζουμε ποιοι είμαστε; Από πού ερχόμαστε; Γιατί ήρθαμε σε αυτή τη ζωή; Τι ήρθαμε να κάνουμε εδώ; Κάνουμε αυτό για το οποίο ήρθαμε; Που έχουμε να πάμε; Ήμαστε στον δρόμο που οδηγεί εκεί ή ήμαστε κάπου αλλού, χαμένοι;

Οι αρχαίοι Έλληνες ήξεραν καλά ποιοι είναι, που ήθελαν να φτάσουν και πως θα πήγαιναν εκεί. Γι’ αυτό και η αρχαία Ελλάδα άνθισε και δημιούργησε ένα πολιτισμό μοναδικό και ανεπανάληπτο που όλη η υφήλιος γνωρίζει γι’ αυτόν και δεν θα ξεχαστεί ποτέ.

Για τους σημερινούς επιστήμονες αυτογνωσία είναι μια βιωματική διαδικασία μέσα από την οποία ο άνθρωπος γνωρίζει τον εαυτό του. Η γνώση του εαυτού είναι ανεξάντλητη. Γι’ αυτό, αυτά που μπορείς να γνωρίσεις για τον εαυτό σου είναι πολλά. Ενδεικτικά αναφέρω:
· τι επιθυμείς και τι θέλεις από την ζωή σου
· ποια είναι τα δυνατά σου σημεία
· ποιες είναι οι αδυναμίες σου
· τι σε κινητοποιεί και τι σου δίνει χαρά
· τι θέλεις να αλλάξεις στον εαυτό του και τι στη ζωή σου
· τι έχεις πετύχει μέχρι τώρα στη ζωή σου
· πως συνδέεσαι με τους άλλους ανθρώπους
· τι σε εμποδίζει να πραγματοποιήσεις τις επιθυμίες και τους στόχους σου
· πως χρειάζεσαι να βελτιωθείς ως άνθρωπος
· ποια είναι τα πιστεύω και οι πεποιθήσεις σου
· ποιες αξίες βλέπεις ότι έχεις ως άνθρωπος
· ποιοι είναι οι φόβοι σου και πώς να τους αξιολογήσεις
· ποιες είναι οι τεράστιες δυνατότητες που έχεις κ.λ.π.

Αυτή η βιωματική διαδικασία γίνεται με την βοήθεια ενός ειδικού της ψυχικής υγείας που έχει περάσει από αυτή την διαδικασία και δεν μπορεί να γίνει αλλιώς π.χ. διαβάζοντας ένα βιβλίο αυτογνωσίας. Και αυτό, γιατί την ώρα που διαβάζεις, στρέφεις την προσοχή σου σε αυτό που διαβάζεις και όχι σε σένα. Μέσα στην συνεδρία ο/η σύμβουλος, ψυχολόγος ή ψυχοθεραπευτής/ρια σε βοηθάει να εστιάσεις σε σένα.

Για να επιτευχθεί η αυτογνωσία χρειάζεται ειλικρίνεια και κουράγιο για να έρθουμε σε επαφή με τον εαυτό μας και να έρθουμε πρόσωπο με πρόσωπο με την αλήθεια μας. Στην αναζήτηση αυτής της γνώσης χρειάζεται να έχουμε μια ρεαλιστική άποψη για τον εαυτό μας. Ούτε να τον υπερεκτιμούμε, ούτε να τον υποτιμούμε. Χρειάζεται μια ρεαλιστική άποψη για τις δυνάμεις και τις αδυναμίες μας.

Όσο περισσότερο γνωρίζουμε τον εαυτό μας τόσο τον καταλαβαίνουμε. Καταλαβαίνουμε γιατί και πως διαλέγουμε συντρόφους που είναι ή δεν είναι οι κατάλληλοι για εμάς, γιατί και πως διαλέγουμε φίλους, γιατί είμαστε μόνοι ή έχουμε ανθρώπους γύρω μας που νοιάζονται, γιατί αισθανόμαστε έτσι όπως αισθανόμαστε και γιατί σκεφτόμαστε έτσι και όχι αλλιώς. Καταλαβαίνουμε τι είναι αυτό που μας αγχώνει, τι είναι αυτό που μας θυμώνει, τι είναι αυτό που μας δίνει χαρά και πώς να διαχειριστούμε αυτά και όλα τα συναισθήματα τα οποία νιώθουμε καθημερινά.

Όταν φτάσουμε στο σημείο να καταλάβουμε το εαυτό μας τότε θα τον αποδεχθούμε. Θα δούμε τι μας αρέσει και τι όχι, τι μας είναι χρήσιμο και τι άχρηστο, τι μας οδηγεί στην ευτυχία και τι στη δυστυχία. Ότι μας αρέσει και μας είναι χρήσιμο μπορούμε να το κρατήσουμε. Ότι δεν μας αρέσει και μας είναι άχρηστο μπορούμε να το αλλάξουμε. Μη γνωρίζοντας τον εαυτό μας και μένοντας στο σκοτάδι σε ότι έχει σχέση με μας σημαίνει ότι θα συνεχίσουμε να πιανόμαστε στην παγίδα των εσωτερικών μας διαμαχών και θα συνεχίσουμε να αφήνουμε εξωτερικούς παράγοντες όπως άλλους ανθρώπους ή καταστάσεις να μας χειρίζονται και να μας βάζουν σε καλούπια. Όταν ξέρεις ποιος/α είσαι τότε ξέρεις πως έχεις την ικανότητα και μπορείς να διαμορφώσεις εσύ την ζωή σου στο παρόν αλλά και στο μέλλον όπως εσύ θες.

Η αλλαγή στο τρόπο διαχείρισης συναισθημάτων, συμπεριφορών και σκέψεων δεν είναι εύκολη, χρειάζεται χρόνο και κόπο. Εξαιτίας αυτού του κόπου κάποιοι άνθρωποι δεν θέλουν να αλλάξουν, προτιμούν να μείνουν εκεί που είναι και να μην μετακινηθούν καθόλου μέχρι το τέλος της ζωής τους. Όσοι έχουν ισχυρή επιθυμία για να γνωρίσουν το εαυτό τους και να δουλέψουν σκληρά μαζί του τότε είναι σίγουρο ότι θα τα καταφέρουν και σε αυτό και σε όποιο άλλο στόχο κι αν βάλουν στη ζωή τους.

Η αυτογνωσία είναι το πρώτο βήμα για να δημιουργήσεις αυτό που θέλεις. Όταν εστιάζεις την προσοχή σου στο πως νιώθεις, στο πως αισθάνεται το σώμα σου, στο πως συμπεριφέρεσαι, στο πως σκέφτεσαι και με ποιον τρόπο τα ερμηνεύεις όλα αυτά τότε ξέρεις που πηγαίνεις στην ζωή σου. Γνωρίζοντας τον εαυτό σου καταλαβαίνεις ότι εσύ έχεις τον έλεγχο της σκέψεως και των συναισθημάτων σου, ότι δεν είσαι έρμαιο των καταστάσεων και εφόσον εσύ έχεις τον έλεγχο μπορείς να κάνεις ότι αλλαγές θέλεις στον τρόπο σκέψης, στην διαχείριση των συναισθημάτων και στην ζωή σου γενικότερα.

Μέσω της αυτογνωσίας έχεις καλύτερη και αποτελεσματικότερη επικοινωνία με σένα αλλά και με τους άλλους γύρω σου. Δημιουργείς καλύτερες διαπροσωπικές σχέσεις και κατανοείς καλύτερα τον εαυτό σου και τους γύρω σου. Η αυτοεκτίμησή σου και η αυτοπεποίθησή σου αυξάνονται. Κατευθύνεσαι στην γνώση και στη μάθηση που είναι ο δρόμος για την σοφία. Απολαμβάνεις την εσωτερική γαλήνη και την ηρεμία πνεύματος και ψυχής φτάνοντας στην ευτυχία. Αισθάνεσαι πλήρωση, ευδαιμονία και οδηγείσαι στην τελείωση.

Γεωργία Δανέζη
Bsc in counseling & psychological science

Αυτογνωσία

Κριτική που ’γινες... δίκοπο μαχαίρι

Κριτική που ’γινες... δίκοπο μαχαίρι
της Λουίζας Βογιατζή
ΤΕΥΧΟΣ - Φεβρουάριος 2010

Για να κατηγορήσουμε, να παρατηρήσουμε, να αξιολογήσουμε, να συγκρίνουμε ή να απορρίψουμε, κάνουμε κριτική στους άλλους κυρίως, ενίοτε και στον εαυτό μας, και μάλιστα πολύ αυστηρή. Την πρώτη μας κριτική διάθεση την εκφράζουμε κιόλας από τα γεννοφάσκια μας, όταν γυρνάμε με αποστροφή το κεφάλι στο κουτάλι με το φαγητό που δεν μας αρέσει, στο πρόσωπο που μας χαμογελά αλλά δεν είναι γνώριμο. Και συνεχίζουμε διά βίου, εκδηλώνοντας με τον τρόπο αυτό το σύστημα αξιών που διαμορφώνουμε. Η κριτική είναι πάντα μια πράξη σύγκρισης με κάτι που ασπαζόμαστε ως σωστό, καλό, δίκαιο, ωραίο.

«Εμείς» vs «οι άλλοι»
Η βάση κάθε κριτικής είναι μια αξιο­λόγηση και ένας διαχωρισμός: Αυτό μου αρέσει, εκείνο δεν μου αρέσει, αυτό το βρίσκω καλό, εκείνο όχι, εδώ κάνω σαφές σε εμένα και στους άλλους ότι διαχωρίζω τη θέση μου. Αξιολογώντας και κρίνοντας, αναγνωρίζουμε ποιοι είμαστε και ποιοι είναι οι άλλοι, σε τι μοιάζουμε και σε τι διαφέρουμε. Πρόκειται για μια πράξη κοινωνική, αναγκαία και φυσική, χωρίς την οποία δεν θα μπορούσαμε να τοποθετηθούμε στον κόσμο. Αν τα ζώα έχουν ανάγκη από το ένστικτό τους για να διακρίνουν τους κινδύνους, αλλά και τις ωφέλιμες γι’ αυτά καταστάσεις, οι άνθρωποι χρειάζονται επιπλέον ένα (κοινωνικό) σύστημα αξιολόγησης βάσει του οποίου να προσανατολίζονται στις σχέσεις τους.

Από την κριτική στη δαιμονοποίηση
Έως εδώ καλά. Όμως η κριτική που ασκούμε στους άλλους, τις περισσότερες ίσως φορές δεν δηλώνει απλώς μια θέση, μια αντίθεση ή μια άποψη. Σπάνια αρκούμαστε στο να εκφράσουμε μόνο αν κάτι μας αρέσει ή όχι, αν συμφωνούμε ή όχι και γιατί. Για την ακρίβεια, τις περισσότερες φορές αυτό ακριβώς είναι που δεν κάνουμε. Αντίθετα, σαν καλοί χριστιανοί που είμαστε, δαιμονοποιούμε και καταδικάζουμε. Βασισμένοι σε μια λογική μαύρου-άσπρου, παίρνουμε ως δεδομένο ότι βρισκόμαστε στην «καλή και σωστή» πλευρά και αυτό το οποίο κριτικάρουμε, στην απέναντι, την «κακή και λανθασμένη». Αυτό, μάλιστα, το κάνουμε συνήθως χωρίς καν να το συνειδητοποιούμε.

Πόλωση και θυμός
Για παράδειγμα, η κ. Χαρά, η μητέρα της 25χρονης Κατερίνας, δεν καταλαβαίνει γιατί η κόρη της οργίζεται με την κριτική που κάνει στις παρέες της: «Εγώ απλώς εκφράζω τη γνώμη μου, απαγορεύεται δηλαδή; Αφού ο τρόπος που ντύνονται δεν μου αρέσει, είναι γελοίος, και αν πεις για τη μουσική που ακούν; Καμία μελωδία, κακόηχη, μουσική της πεντάρας. Άποψή μου είναι και τη λέω, καλό τους κάνει να ακούνε και μιαν άλλη γνώμη μπας και καταλάβουν!». Φυσικά, η Κατερίνα γίνεται έξαλλη. Γιατί, βέβαια, η μητέρα της δεν δηλώνει απλώς ότι κάτι δεν της αρέσει, αλλά, θεωρώντας τα δικά της αισθητικά κριτήρια τα μόνα σωστά, απορρίπτει με άκαμπτο και απόλυτο τρόπο την αισθητική της κόρης της και των φίλων της. Μια τέτοια κριτική, όταν μάλιστα προέρχεται από τους γονείς, πληγώνει, προσβάλλει, προκαλεί θυμό και -το κυριότερο- δεν αφήνει καμία πόρτα ανοιχτή για προσέγγιση και ανταλλαγή απόψεων. Δημιουργεί πόλωση.

Η ανατομία ενός... εμφυλίου
Η κριτική συχνά δεν απέχει πολύ από την προσβολή και την απόρριψη. Ακόμη πιο δύσκολα είναι τα πράγματα όταν κριτικάρουμε προσωπικά χαρακτηριστικά, συναισθήματα και ιδιαιτερότητες του άλλου. Κάτι που, δυστυχώς, συνηθίζεται στις πιο κοντινές και σημαντικές μας σχέσεις. Διαπιστώνουμε στον άνθρωπο που βρίσκεται απέναντί μας πράγματα που μας προκαλούν σύγχυση, ντροπή, δυσφορία, είτε γιατί διαφέρουν πολύ από εμάς είτε γιατί, χωρίς να το συνειδητο­ποιούμε, μας θυμίζουν πολύ κάτι από εμάς και θέλουμε να αμυνθούμε. Και η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση!




Η κριτική στην TV

Σαν να μην έφτανε η έμφυτη, αλλά και η από τη διαπαιδαγώγησή μας επίκτητη τάση για κριτική, καταιγιζόμαστε τελευταία και από δεκάδες εκπομπές στην τηλεόραση ή στο Ίντερνετ, στις οποίες καλούμαστε να κρίνουμε. Εκπομπές με καλεσμένους για φαγητό που ο ένας κρίνει τον άλλον, εκπομπές «ταλέντων» που περιμένουν να κριθούν από εμάς, ακόμη και εκπομπές με ζευγάρια, στις οποίες ο ένας καλείται να κρίνει τον άλλον μπροστά στους χιλιάδες τηλεθεατές. Σε μια εποχή όπου όλοι εμφανίζονται υπέρμαχοι του αλληλοσεβασμού, της ανεκτικότητας και τάσσονται κατά των προκαταλήψεων, η ανώνυμη και χωρίς λόγο και πραγματικό αντικείμενο κριτική έχει γίνει καθημερινή συνήθεια. Ο λόγος της επιτυχίας των εκπομπών αυτών; Μάλλον η ανάγκη να αισθανθούμε βολεμένοι στον καναπέ μας, επειδή εμείς βρισκόμαστε στη «σωστή πλευρά» και είμαστε στο απυρόβλητο.




Όταν γινόμαστε αμείλικτοι
Ο Χρήστος και η Μαρίνα είναι μαζί 3 χρόνια. Η σχέση τους περνά πολλές δυσκολίες και δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν φτάσει στα πρόθυρα του χωρισμού. Ένας βασικός λόγος είναι η συνεχής, αμείλικτη κριτική της Μαρίνας. «Ακόμα και τον πρώτο καιρό που ήμασταν πολύ ερωτευμένοι -εγώ τουλάχιστον ήμουν-, με την παραμικρή ευκαιρία μού έκανε κριτική. Για τη συμπεριφορά μου, για το φαγητό μου, για το κάπνισμα, αλλά και για το ότι είμαι πολύ αυθόρμητος -κατά τη γνώμη της άξεστος-, για το ότι βοηθάω και συντρέχω πολύ τους φίλους μου -εκείνη λέει ότι με βρίσκουν κορόιδο-, για το ότι έχω κάποιες συνή­θειες που μου αρέσουν, όπως ο
μεσημεριανός ύπνος. Γι’ αυτό με λέει άκαμπτο και κολλημένο. Φυσικά, γίνονται ομηρικοί καβγάδες. Είναι πολύ κουραστική και ψυχοφθόρα αυτή η κριτική. Πραγματικά, μερικές φορές τη ρωτάω γιατί είναι μαζί μου, αφού μου βρίσκει τόσα στραβά...», εξομολογείται ο Χρήστος. Αν και λίγο ακραίο, το παράδειγμα του Χρήστου και της Μαρίνας είναι χαρακτηριστικό για το είδος της κριτικής που ασκούν συχνά ο ένας στον άλλο δύο άνθρωποι που είναι ζευγάρι: Γενικευμένες, παγιωμένες απόψεις που εκφέρονται μάλιστα συχνά με έντονη δυσαρέσκεια, απαξίωση, θυμό, απέχθεια και προκαλούν, όπως είναι φυσικό, άρνηση και αντεπίθεση.

Η κριτική βρίσκει καλό έδαφος όταν οι άνθρωποι αισθάνονται ότι τους αγαπούν

«Ξορκίζοντας» τον εαυτό μας
Γιατί όμως αυτή η «μανία» της κριτικής, τη στιγμή μάλιστα που βλέπουμε ότι με αυτό τον τρόπο δεν έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα; Τι είναι αυτό που προσπαθούμε να «ξορκίσουμε» καταδικάζοντας ό,τι βλέπουμε στον άλλον και δεν είναι «του γούστου» μας; Το βέβαιο είναι ότι αυτά που εξάπτουν την επικριτική μας διάθεση είναι πάντα πράγματα που με κάποιον τρόπο αγγίζουν κάτι δικό μας. Παρατηρώντας τον εαυτό μας να κριτικάρει τους άλλους, αν δεν θέλουμε να κρυφτούμε πίσω από το δάχτυλό μας, θα διαπιστώσουμε ότι πράγματα που μπορεί να είναι πολύ πιο ενοχλητικά τα ανεχόμαστε με μεγάλη ευκολία, ενώ κάποια άλλα -έστω και σχετικά ασήμαντα- μας κάνουν έξαλλους.

Φως στην «πλευρά της σκιάς»
Όλοι μας έχουμε αυτό που ο μεγάλος ελβετός ψυχαναλυτής Carl Jung ονόμασε «πλευρά της σκιάς»: Αυτά τα «σκοτεινά» κομμάτια του εαυτού μας που -άλλοτε συνειδητά και άλλοτε όχι- για λόγους ανατροφής, ηθικής, αισθητικής έχουμε απωθήσει και αρνηθεί και δεν αφήνουμε να βγουν στην επιφάνεια. Όμως, την πλευρά αυτή τη συναντάμε συνεχώς, άλλοτε σε μορφή ακατέργαστη και συμβολική, όπως συμβαίνει στα όνειρά μας, άλλοτε στον ίδιο μας τον εαυτό σε στιγμές που «χάνουμε τον έλεγχο» και άλλοτε ζωντανά μπροστά μας σε έναν άλλον άνθρωπο. Όσο πιο κοντά μας είναι ο άνθρωπος αυτός, τόσο πιο μεγάλη δυσφορία μάς προκαλούν τα στοιχεία αυτά που αρνούμαστε. Κι ακόμη, όσο λιγότερο έχουμε αποδεχτεί και συμφιλιωθεί με τη «σκοτεινή πλευρά» μας, όσο λιγότερο καλά αισθανόμαστε με αυτό που είμαστε -έστω και με λάθη, αδυναμίες και ατέλειες-, τόσο πιο μεγάλη είναι η ανάγκη μας να κριτικάρουμε τον άλλον. Για δύο λόγους: Για να ξορκίσουμε όλα αυτά που μας ενοχλούν και για να νιώσουμε ότι εμείς είμαστε καλύτεροι - να επιβεβαιώσουμε ότι βρισκόμαστε στη «σωστή πλευρά».

Για να γίνει η κριτική σας αποδεκτή...
Γίνεται, όμως, να σταματήσουμε την κριτική; Όχι, γιατί είναι στοιχείο της κοινωνικής μας ταυτότητας, συνήθεια, βίωμα. Ούτε θα ωφελούσε να γίνουμε ουδέτεροι, να μην αξιολογούμε και να μην κρίνουμε τίποτα. Κι ακόμη, γιατί η κριτική, όταν γίνεται με ειλικρίνεια, ενδιαφέρον και φροντίδα για τον άλλον, είναι ένα πολύ σημαντικό εργαλείο για να κάνουμε καλύτερες τις σχέσεις μας, ιδιαίτερα αυτές με τους πολύ δικούς μας ανθρώπους. Για να συμβεί όμως αυτό, πρέπει η κριτική μας να γίνει ακουστή και δεκτή από τον άλλον. Απαραίτητες προϋποθέσεις γι’ αυτό είναι:
• Να εκφράζουμε την κριτική όχι σαν ετυμηγορία προς τον άλλον ή σαν ξέσπασμα θυμού και παραπόνων, αλλά σαν θέμα προς συζήτηση στο οποίο δεν είμαστε κριτές αφ’ υψηλού, αλλά προβληματισμένοι για κάτι που μας ενοχλεί και αφορά και τους δύο εξίσου. Οι προσωπικές σχέσεις δεν είναι δικαστήριο όπου ο ένας κρίνεται και ο άλλος κατα­δικάζει, αλλά συμμαχία με στόχο το καλό της σχέσης.
• Στην κριτική ο καθένας ανταποκρίνεται καλύτερα όταν αισθάνεται ότι έχει την ελευθερία να δράσει, να αλλάξει κάτι με δική του πρωτοβουλία και με το δικό του τρόπο και όχι γιατί κάποιος το απαιτεί και τον υποχρεώνει. Οι αλλαγές αυτές συνήθως θέλουν χρόνο.
• Και το βασικότερο, η κριτική βρίσκει καλό έδαφος όταν οι άνθρωποι αισθάνονται ότι τους αγαπούν, τους σέβονται και τους αποδέχονται, δια­φορετικά εκλαμβάνεται ως απειλή και απορρίπτεται κατευθείαν.

Η κ. Λουίζα Βογιατζή είναι συμβουλευτική ψυχολόγος

Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2010

Η πολλή τηλεόραση μπορεί να αφαιρέσει χρόνια ζωής

Η πολλή τηλεόραση μπορεί να αφαιρέσει χρόνια ζωής
Όσοι ξεχνιούνται με τις ώρες μπροστά στην τηλεόραση κάθε μέρα, πιθανώς "κλέβουν" χρόνια από τη ζωή τους, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική αυστραλιανή έρευνα, η οποία διαπίστωσε ότι κάθε ώρα παραπάνω τηλεόρασης αυξάνει τον κίνδυνο για πρόωρο θάνατο. Αυτός ο αυξημένος κίνδυνος ισχύει όχι μόνο για τους παχύσαρκους, αλλά και για όσους έχουν φυσιολογικό βάρος.

Η έρευνα έγινε από ερευνητές του Καρδιολογικού και Διαβητολογικού Ινστιτούτου Μπέικερ της πολιτείας Βικτόρια και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Circulation" της Αμερικανικής Καρδιολογικής Ένωσης, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ. Οι επιστήμονες μελέτησαν επί μια εξαετία τις συνήθειες και το στιλ ζωής 8.800 ενηλίκων άνω των 25 ετών και τους έκαναν παράλληλα μια σειρά από εξετάσεις αίματος για ζάχαρο, χοληστερίνη κ.α. Βρήκαν ότι κάθε ώρα μπροστά στην τηλεόραση σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο κατά 11% για θάνατο από όλες τις αιτίες, κατά 9% για θάνατο από καρκίνο και κατά 18% αυξημένο ρίσκο για θάνατο από καρδιαγγειακό νόσημα.

Σύμφωνα με την έρευνα, "σε σχέση με όσους παρακολουθούσαν λιγότερο από δύο ώρες τηλεόραση καθημερινά, όσοι παρακολουθούσαν πάνω από τέσσερις ώρες τη μέρα, είχαν 46% αυξημένο κίνδυνο θανάτου από όλες τις αιτίες και 80% αυξημένο κίνδυνο θανάτου ειδικότερα από καρδιοαγγειακό νόσημα". Η μελέτη διαπίστωσε ότι ο αυξημένος κίνδυνος λόγω τηλεόρασης ισχύει άσχετα από άλλους γνωστούς παραγοντες κινδύνου για τις καρδιοαγγειακές παθήσεις, όπως το κάπνισμα, η υψηλή πίεση, η υψηλή χοληστερίνη, η ανθυγιεινή διατροφή, η παχυσαρκία κ.α.

Σύμφωνα με τον ερευνητή Ντέηβιντ Ντάσταν, η μελέτη εστίασε ειδικότερα στην επίπτωση της τηλεόρασης, αλλά τα συμπεράσματά της δείχνουν πως οποιαδήποτε παρατεταμένη καθιστική ζωή, είτε μπροστά στο γραφείο ή τον υπολογιστή, μπορεί να αυξήσει τους κινδύνους για την υγεία. "Το ανθρώπινο σώμα σχεδιάστηκε για να κινείται και όχι για να κάθεται μεγάλες χρονικές περιόδους", δήλωσε ο ερευνητής. "Πολλοί άνθρωποι περνάνε την καθημερινή ζωή τους απλώς μεταφερόμενοι από τη μια καρέκλα στην άλλη: από την καρέκλα του γραφείου, στο κάθισμα του αυτοκινήτου και, από εκεί, στον καναπέ μπροστά από την τηλεόρασή τους", πρόσθεσε. Όπως είπε, "ακόμα κι αν κάποιος έχει το σωστό βάρος, όταν κάθεται για ώρες, αυτό επιδρά αρνητικά στην υγεία του, επειδή αυξάνει τη συγκέντρωση ζαχάρου και λιπιδίων στο αίμα του". Για το λόγο αυτό, τόνισε, πρέπει οι άνθρωποι να αποφεύγουν να κάθονται συνεχώς και, αντίθετα, πρέπει να θυμούνται να κινούνται και να ασκούνται συχνότερα.

Η νέα έρευνα συμφωνεί με μια άλλη πρόσφατη μελέτη, η οποία διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι που βλέπουν λιγότερη τηλεόραση, καίνε περισσότερες θερμίδες και έτσι παχαίνουν λιγότερο. Άλλες έρευνες έχουν επίσης επιβεβαιώσει ότι η συχνή σωματική άσκηση μειώνει τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου. Στις ανεπτυγμένες χώρες η καθιστική ζωή (μπροστά από τον υπολογιστή και την τηλεόραση) έχει γίνει "επιδημία". Έρευνες έχουν δείξει ότι κατά μέσο όρο ένας άνθρωπος βλέπει γύρω στις τέσσερις ώρες τηλεόραση τη μέρα (τρεις ώρες στην Βρετανία, πέντε ώρες στις ΗΠΑ), οπότε αν προστεθούν οι ώρες που ο ίδιος κάθεται σε ένα γραφείο, γίνεται αντιληπτό το πρόβλημα.
iKypros

1 εκ. ζητά από το ελληνικό δημόσιο Κύπριος σπουδαστής

1 εκ. ζητά από το ελληνικό δημόσιο Κύπριος σπουδαστής
Ο Αυγουστίνος Δημητρίου που κακοποιήθηκε από αστυνομικούς
Με τίτλο "Αποζημίωση για τη "ζαρντινιέρα" η εφημερίδα Έθνος γράφει σήμερα ότι ο Κύπριος σπουδαστής Αυγουστίνος Δημητρίου ζητά χρηματική αποζημίωση ύψους 1.000.000 ευρώ από το ελληνικό δημόσιο για τον ξυλοδαρμό του από αστυνομικούς της Ασφάλειας Θεσσαλονίκης τον Νοέμβριο του 2006.
Ο ξυλοδαρμός του έγινε από αστυνομικούς της Ασφάλειας Θεσσαλονίκης μετά την πορεία για την επέτειο του Πολυτεχνείου, στο περίφημο περιστατικό της «ζαρντινιέρας» στην περιοχή του Συντριβανίου

Η αγωγή του συζητήθηκε σήμερα στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης παρουσία του ίδιου του Αυγ. Δημητρίου

Ο ίδιος δήλωσε πως ακόμη δεν έχει ξεπεράσει το σοκ από τον ξυλοδαρμό και ότι από εκείνο το βράδυ του ξυλοδαρμού δεν έχει προσωπική ζωή και χρειάζεται ψυχολογική υποστήριξη, που αποδεικνύεται από σχετικές γνωματεύσεις που περιελήφθησαν στον φάκελο.

Στην αγωγή περιγράφονται με κάθε λεπτομέρεια τα επεισόδια και υπάρχουν όλα τα στοιχεία της εκδίκασης στο ποινικό δικαστήριο όπου οκτώ αστυνομικοί καταδικάστηκαν σε ποινές φυλάκισης από 15 μήνες μέχρι τρία χρόνια και τρεις μήνες ενώ η υπόθεση σε δεύτερο βαθμό θα εκδικαστεί στο Εφετείο τον ερχόμενο Οκτώβριο.
iKypros

Ποιες είναι οι καλές πηγές πρωτεΐνης

Η πρωτεΐνη μπορεί να σας βοηθήσει να ξεφορτωθείτε τα παραπανίσια κιλά, αφού κόβει την όρεξη, και να σας προσφέρει μυϊκή ενδυνάμωση. Ο οργανισμός έχει ανάγκη από πρωτεΐνη σε όλα τα στάδια της ζωής. Ωστόσο είναι σημαντικό να καταναλώνετε τη σωστή ποσότητα και ποιότητα για να έχετε τα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη για την υγεία και την ομορφιά σας.
Ψάρια και θαλασσινά Τα θαλασσινά είναι μία από τις καλύτερες πηγές πρωτεϊνών επειδή έχουν συνήθως χαμηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά. Τα ψάρια, όπως ο σολομός, έχουν λίγο υψηλότερη περιεκτικότητα σε λίπη αλλά πρόκειται για ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, δηλαδή «καλά» λιπαρά, που κάνουν καλό στην καρδιά.
Πουλερικά Καταναλώστε άφθονο λευκό κρέας, που περιέχει εξαιρετική, άπαχη πρωτεΐνη. Η πέτσα περιέχει κορεσμένα λιπαρά, γι΄ αυτό καλύτερα αφαιρέστε την πριν το μαγείρεμα. Το κόκκινο κρέας έχει υψηλότερη περιεκτικότητα σε λίπος.
Γάλα, τυρί και γιαούρτι Τα γαλακτοκομικά προϊόντα δεν είναι μόνο εξαιρετικές πηγές πρωτεΐνης, αλλά περιέχουν και ασβέστιο. Επιλέξτε άπαχο γάλα, τυρί και γιαούρτι ή με χαμηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά αν θέλετε να έχετε γερά κόκαλα και δόντια. Τα γαλακτοκομικά προϊόντα βοηθούν ακόμη στην πρόληψη της οστεοπόρωσης και στην απώλεια βάρους. Αυγά Το αυγό και ειδικά το ασπράδι είναι μία σημαντική πηγή πρωτεΐνης. Σύμφωνα με τους ειδικούς οι ενήλικες μπορούν να τρώνε ένα αυγό την ημέρα.
Φασόλια Μισό φλιτζάνι φασόλια περιέχει όση πρωτεΐνη περιέχει μία μπριζόλα στη σχάρα. Επιπλέον, τα φασόλια είναι πλούσια σε φυτικές ίνες και προσφέρουν αίσθηση κορεσμού, που διαρκεί για ώρες. Χοιρινό φιλέτο Το χοιρινό κρέας είναι πλούσιο σε πρωτεΐνη. Καλό είναι να καταναλώνετε χοιρινό φιλέτο, που έχει λιγότερα λιπαρά.
Άπαχο βοδινό κρέας Το άπαχο βοδινό κρέας έχει μόνο ένα επιπλέον γραμμάριο κορεσμένου λίπους από ένα στήθος κοτόπουλου χωρίς πέτσα. Είναι επίσης μία εξαιρετική πηγή ψευδαργύρου, σιδήρου και βιταμίνης Β12. Σόγια Είκοσι πέντε γραμμάρια πρωτεΐνης σόγιας ημερησίως μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση των επιπέδων χοληστερόλης και του κινδύνου καρδιαγγειακών παθήσεων. Συνδυάστε την πρωτεΐνη σόγιας με μία υγιεινή και χαμηλή σε λιπαρά διατροφή. Σνακ πρωτεΐνης Πείτε ναι σε μία μπάρα δημητριακών ή ένα ενεργειακό ποτό. Μην ξεχνάτε να ελέγξετε την ετικέτα για να βεβαιωθείτε ότι το προϊόν περιέχει τουλάχιστον 6 γραμμάρια πρωτεΐνης και είναι χαμηλής περιεκτικότητας σε ζάχαρη και λιπαρά.

cosmo

Στον ατμό ή βραστά;

Mαγείρεμα στον ατμό ή βράσιμο; Mε ποιον από τους δύο τρόπους τα τρόφιμα διατηρούν τα περισσότερα από τα θρεπτικά τους συστατικά; H απάντηση εξαρτάται από το τι θέλετε να φάτε! Eάν, λόγου χάρη, θέλετε ένα θρεπτικό ζωμό, τότε ο βρασμός είναι η πλέον ενδεδειγμένη επιλογή. Eάν όμως επιθυμείτε το τρόφιμο να διατηρήσει εντός του τα θρεπτικά του συστατικά, τότε θα προτιμήσετε το μαγείρεμα στον ατμό ή το βρασμό, αλλά με το σωστό τρόπο. Διαβάστε, λοιπόν, τις διαφορές ανάμεσα στους δύο τρόπους μαγειρέματος, πότε ενδείκνυται ο καθένας, καθώς και τα λάθη που πρέπει να αποφεύγετε, ούτως ώστε να ετοιμάζετε για εσάς και την οικογένειά σας υγιεινά πιάτα με όλα τους τα θρεπτικά συστατικά. Πότε επιλέγουμε τον ατμόΣτον ατμό τα τρόφιμα διατηρούν σε μεγάλο βαθμό το χρώμα, τη γεύση και τα θρεπτικά τους συστατικά. Tο μαγείρεμα στον ατμό ενδείκνυται για τα λαχανικά, επειδή διατηρούνται καλύτερα οι βιταμίνες του συμπλέγματος B, η βιταμίνη C και τα ιχνοστοιχεία τους (μαγνήσιο, κάλιο, ψευδάργυρος). Eπίσης, ο ατμός ενδείκνυται για τα δημητριακά, επειδή έτσι διατηρούν το μεγαλύτερο μέρος των υδατοδιαλυτών τους βιταμινών. Tέλος, ο ατμός είναι κατάλληλος και για τα λεπτά φιλέτα ψαριού (για τις παχιές φέτες ψαριού, όμως, προτιμήστε το ψήσιμο). Tip: Nα θυμάστε ότι όσο πιο τραγανά είναι τα λαχανικά, τόσο πιο πλούσια παραμένουν σε αδιάλυτες φυτικές ίνες που διευκολύνουν τη λειτουργία του εντέρου. Σε ατμομάγειρα ή στην κατσαρόλα;Yπάρχουν δύο τρόποι μαγειρέματος στον ατμό. O κλασικός (τοποθετείτε τα τρόφιμα σε ένα διχτάκι μέσα στην κατσαρόλα με ελάχιστο νερό) και ο ατμομάγειρας (η ειδική συσκευή για το μαγείρεμα στον ατμό). Όσον αφορά τη διατήρηση των θρεπτικών συστατικών των τροφίμων, οι δύο μέθοδοι δεν διαφέρουν, οπότε η επιλογή εξαρτάται από το τι θεωρείτε εσείς πιο πρακτικό. Πότε επιλέγουμε το βρασμόO βρασμός είναι ιδανικός για να ετοιμάσετε ένα θρεπτικό ζωμό ή σούπα (π.χ. λαχανικών, κρέατος, ψαριού), επειδή μεγάλο μέρος των υδατοδιαλυτών βιταμινών του τροφίμου μεταφέρεται στο νερό. Στην περίπτωση αυτή, βάζετε εξαρχής το τρόφιμο στην κατσαρόλα με το νερό και ανάβετε το μάτι. Πώς διατηρούνται τα θρεπτικά συστατικάMε το σωστό τρόπο βρασμού, τα τρόφιμα μπορούν να διατηρήσουν εντός τους το μεγαλύτερο μέρος των υδατοδιαλυτών τους βιταμινών, όπως και στον ατμό. Tο μυστικό είναι να ρίξετε π.χ. τα λαχανικά σε νερό που κοχλάζει. Eπιπλέον, πρέπει να τα βράσετε σε όσο το δυνατό λιγότερο νερό και για το μικρότερο δυνατό χρονικό διάστημα - όχι περισσότερο από 10-15 λεπτά. Mετά το βρασμό, μην αφήνετε τα λαχανικά μέσα στην κατσαρόλα, επειδή εξακολουθούν να χάνουν τις βιταμίνες τους. Tip: Tα λαχανικά που μετά το βρασμό έχουν θαμπό χρώμα, έχουν χάσει τα περισσότερα συστατικά τους. Tι να προσέξετε όταν βράζετε…Xόρτα. Aφήστε το νερό να κοχλάσει και μετά ρίξτε μέσα τα χόρτα για 5΄. Mε αυτό τον τρόπο, οι φυτικές ίνες τους δρουν πιο αποτελεσματικά στο πεπτικό σύστημα. Mπρόκολο. Mη σκεπάσετε την κατσαρόλα, ώστε το μπρόκολο να διατηρήσει το έντονο χρώμα του. H ίδια συμβουλή ισχύει για όλα τα λαχανικά με έντονο χρώμα. Όσπρια. Bράστε τα σε τριπλάσια ποσότητα νερού από τον όγκο τους, ώστε να χυλώσουν ωραία. Eπίσης, βάλτε τα στο νερό από την αρχή, ώστε να μουλιάσουν προτού βράσουν. Kρέας. Συνιστάται να πετάτε το πρώτο νερό, ώστε να απομακρύνεται ένα μέρος των κορεσμένων λιπαρών ουσιών του. Pύζι και ζυμαρικά. Tα ρίχνετε σε νερό που κοχλάζει. Πατάτες. Mην τις ξεφλουδίσετε, ώστε να περιορίσετε τις απώλειες των βιταμινών και των ιχνοστοιχείων τους (η φλούδα της πατάτας «συγκρατεί» τα θρεπτικά συστατικά του τροφίμου, αλλά πρέπει να την πλύνετε σχολαστικά προηγουμένως, ώστε να απομακρύνετε τυχόν βρομιές και υπολείμματα φυτοφαρμάκων). 3 μυστικά για το μαγείρεμα στον ατμό
• Tοποθετήστε στην κατσαρόλα τόσο νερό ώστε να μην έρχεται σε επαφή με το δίχτυ.
• Bεβαιωθείτε ότι το καπάκι είναι καλά κλεισμένο μέχρι να βράσει το νερό.
• Mόλις κοχλάσει το νερό, ρίξτε τα λαχανικά στο δίχτυ για περίπου 10-15΄. Eίναι σημαντικό να βάλετε τα λαχανικά στην κατσαρόλα αφού ανέβει η θερμοκρασία του νερού και δημιουργηθεί ατμός. Διαφορετικά, αν τα τοποθετήσετε από την αρχή στο δίχτυ, τότε, μέχρι να δημιουργηθεί ατμός, τα λαχανικά «λούζονται» από τις σταγόνες του νερού και χάνουν μεγάλο μέρος των θρεπτικών τους συστατικών. 3 μυστικά για ένα θρεπτικό ζωμό
• Tο νερό πρέπει να καλύπτει οριακά το τρόφιμο. Mετά το βρασμό, δεν συμπληρώνετε νερό.
• Tο κρέας και τα πουλερικά να τα βράζετε μαζί με τα κόκαλα, επειδή είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά και δίνουν γεύση στο ζωμό.
• Όσο πιο κρύο είναι το νερό, τόσο καλύτερα, επειδή η άνοδος της θερμοκρασίας στο νερό και στο τρόφιμο θα γίνει στον ίδιο χρόνο, γεγονός που σημαίνει ότι ένα μεγάλο μέρος των υδατοδιαλυτών συστατικών του τροφίμου θα μεταφερθούν στο νερό.
πηγη....vita

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ

Η ΘΕΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ χρησιμοποιεί με θετικό τρόπο την διαθεσιμότητα του υποσυνείδητου νου. Είδαμε ότι τα προηγούμενα ερεθίσματα περνούν από το συνειδητό στο υποσυνείδητο νου. Ο υποσυνείδητος νους δεν αναλύει, δεν κρίνει αν η πληροφορία είναι σωστή ή λανθασμένη, λογική ή παράλογη, πραγματική ή απατηλή. Απλώς την καταγράφει σαν πιστός υπηρέτης, μόνο και μόνο για να εκδηλώσει έναν τρόπο συμπεριφοράς σε κάποιο μεταγενέστερο στάδιο, ο οποίος θα συμβιβάζει με την αποτυπωμένη πληροφορία. Αν θέλουμε να επηρεάσουμε τη συμπεριφορά ή την δράση μας πρέπει να το επιχειρήσουμε με τον υποσυνείδητο νου. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να συλλέξουμε νέες, θετικές σκέψεις, τις οποίες θα διοχετεύουμε συνειδητά και επανειλημμένα στο συνειδητό νου μας, επειδή η επανάληψη της σκέψης ριζώνει μέσα στο υποσυνείδητο νου. Η επανάληψη αρνητικών σκέψεων θα τον επηρεάσει αρνητικά και τα αρνητικά αποτελέσματα θα υλοποιηθούν ως σκέψεις, ευχές και ιδέες που θα γίνουν πραγματικότητα μέσω του υποσυνείδητου νου. Πρέπει αντιστρέψουμε αυτές τις αρνητικές σκέψεις, έτσι ώστε να προκύψει θετική συμπεριφορά.Σημείωση: Η ποιότητα των σκέψεων καθορίζει την ποιότητα της Ζωής Στην πραγματικότητα είστε ό,τι πιστεύετε. Δείτε το ακόλουθο παράδειγμα.Η ώρα είναι εφτά το πρωί. Μόλις έχετε ξυπνήσει. Μόλις αρχίζετε να ανοίγετε τα μάτια σας. Ο συνειδητός νους σας αρχίζει να κινείται κι εσείς αρχίζετε να σκέφτεστε τη μέρα που σας περιμένει. Σκέφτεστε τη σύσκεψη στην οποία πρέπει να λάβετε μέρος το πρωί και στην οποία είστε αναγκασμένος να παραδεχτείτε πως δεν καταφέρατε να λύσετε ένα ιδιαίτερα επείγον πρόβλημα. Και σαν μην έφταναν όλα αυτά, έχετε να αντιμετωπίσετε κι ένα δύσκολο πελάτη το απόγευμα. Η ώρα είναι ακόμα εφτάμισι το πρωί ενώ στην πραγματικότητα δεν έχει συμβεί τίποτα, ωστόσο, εσείς βρίσκεστε σε κακή διάθεση. Νομίζω πώς ακούω τις διαμαρτυρίες σας: «Θα ‘θελα να δω τι θα έκανες εσύ στην θέση μου, αν είχες να αντιμετωπίσεις όλους εκείνους τους μη συνεργάσιμους ανεγκέφαλους.» Ή «Αφού είσαι τόσο έξυπνη, γιατί δεν έρχεσαι εσύ να τα βγάλεις πέρα με τον πελάτη μου που δεν κάνει τίποτα άλλο από το να ουρλίαζει», και όλα τα παρόμοια. Σταθείτε μια στιγμή! Δεν αρνιέμαι ότι η σύσκεψη είναι δύσκολη κι ότι ο πελάτης σας είναι δύσκολος, εκείνο που λέω είναι ότι δεν θα ωφελήσετε τον εαυτό σας με το να φορτώνετε και με κακή διάθεση, γιατί έτσι κάνετε ακόμα δυσκολότερα τα πράγματα. Αν έχετε κακή διάθεση, απλώς δεν είστε στην καλύτερη δυνατή για σας κατάσταση. Είστε εκνευρισμένος και ευερέθιστος και επομένως έχετε χάσει τον έλεγχο. Δεν μπορείτε να συγκεντρωθείτε, φοβάστε και πανικοβάλλεστε. Και, φυσικά το θέμα δεν θα κλείσει εκεί. Επειδή έχετε κακή διάθεση, θα απαντάτε μονολεκτικά και απότομα κατά το απόγευμα, και η οικογένειά σας δε θα χαρεί ιδιαίτερα. Θα έρθετε σε προστριβή με τους συνεργάτες σας που, με την σειρά τους , θα παραπονεθούν για την στάση σας κι αυτό θα σας κάνει να αντιδράσετε: «Γιατί δεν κοιτάτε την δουλειά σας;», θα πείτε. Στο μεταξύ η σύσκεψη αναβάλλεται για την επόμενη βδομάδα. Τούτο είναι το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί, επειδή θα αναγκαστείτε να την έχετε στο νου σας και να ανησυχείτε για άλλη μια βδομάδα. Ωστόσο, κι αν ακόμη η σύσκεψη γίνει τελικά εκείνη τη μέρα, εσείς έχετε ήδη καταναλώσει όλη την πολύτιμη ενέργειάς σας με το να προετοιμαζόσαστε αρνητικά γι’ αυτή. Το βράδυ θα γυρίσετε σπίτι κατάκοποι ,θα κλοτσήσετε το σκύλο και θα αναρωτιέστε αν πράγματι πληρώνεστε αρκετά για μια τόσο απαιτητική εργασία…Τώρα πια κάποια ιδέα θα πρέπει να έχει αρχίσει να γεννιέται μέσα σας. Ναι θα το πω: εσείς είστε υπεύθυνοι για την χαμένη σας ενέργεια - δε φταίει η δουλειά, εσείς ,Ορισμένα γεγονότα στην ζωή σας δεν τα ελέγχετε. Θα γίνονται συσκέψεις, πελάτες δύσκόλοι θα εμφανίζονται συχνά. Σίγουρα, όμως, μπορείτε να κάνετε κάτι για το πώς θα αντιμετωπίζεται παρόμοιες καταστάσεις. Τοποθετώντας τον εαυτό σας μέσα σ’ ένα πλαίσιο θετικής σκέψεις, όχι μόνο θα νιώθετε καλύτερα μέσα σας, αλλά θα αντιμετωπίζεται αποτελεσματικότερα τις καταστάσεις και, πάνω απ’ όλα, θα επηρεάζετε θετικά και το περιβάλλον σας. Οι άνθρωποι προτιμούν τους χαλαρωμένους, ευτυχισμένους ανθρώπους, και η θετική στάση σας θα φανεί από τον τρόπο που θα σας αντιμετωπίζουν οι άλλοι. Σημείωση: Ότι στέλνετε στους άλλους επιστρέφει σ’ εσάς σαν μπούμερανγκ Η παραπάνω παραίνεση επαληθεύεται πάντα. Είναι μόνο θέμα χρόνου πριν θερίσετε ό,τι έχετε σπείρει. Αληθεύει σε όλους τους τομείς, τόσο στην ιδιωτική όσο και στην επαγγελματική ζωή.Το να είστε θετικοί σημαίνει να είστε ανοιχτόκαρδοι και φιλικοί. Δεν εννοώ να σκύβετε πειθήνια το κεφάλι στους άλλους, αλλά να λέτε τι θέλετε και να το επιδιώκετε. Ούτε να κάνετε το παλικάρι. Το να είστε θετικοί σημαίνει να ενδιαφέρεστε για τον κόσμο που σας περιβάλλει. Σημείωση: Ο άνθρωπος που ενδιαφέρεται, είναι ενδιαφέρων Το να είστε θετικοί σημαίνει να ανησυχείτε λιγότερο και να απολαμβάνετε περισσότερο, να επιλέγετε να δείτε την καλή όψη των πραγμάτων, αντί να πιέζετε το νου σας με την κατήφεια και την ακεφιά. Σημαίνει να επιλέγετε να είστε ευτυχισμένοι, αντί δυστυχισμένο. Το πρωταρχικό σας καθήκον είναι να βεβαιωθείτε ότι νιώθετε καλά μέσα σας.

Σημείωση:Έχει πρωταρχική σημασία να φροντίζετε τον εαυτό σας και να προσπαθείτε να τον κάνετε ευτυχισμένο.

Αυτοπεποίθηση: Μικρές ασκήσεις τόνωσης!

ΤΕΥΧΟΣ - Σεπτέμβριος 2008 vita

Η αυτοπεποίθηση και η αποδοχή του εαυτού μας είναι πράγματα πολύ σημαντικά για να νιώθουμε ισορροπημένοι και να πορευόμαστε με μια σχετική σιγουριά. Φυσικά, η αυτοπεποίθηση «χτίζεται» σιγά-σιγά και είναι στο χέρι μας να την κατακτήσουμε. Πώς; Μεταξύ άλλων, εφαρμόζοντας στην καθημερινότητα τις μικρές ασκήσεις που προτείνουμε.Ποιος είμαι;», «Τι ξέρω;», «Τι μπορώ;», «Αξίζω;», «Πόσο;». Όποιος απαντά σε αυτά τα ερωτήματα με θετικό τρόπο, πατάει σχετικά γερά στα πόδια του. Η αυτοπεποίθηση είναι σημαντικό εφόδιο για μια καλή ζωή, για την ψυχική και σωματική μας υγεία. Και δεν είναι κάτι που μας πέφτει μια μέρα από τον ουρανό, ούτε ένας λαχνός που έτυχε σε μερικούς τυχερούς… Οικοδομείται, κερδίζεται και διατηρείται μέρα με τη μέρα με απλά καθημερινά πράγματα. Αυτοπεποίθηση δεν σημαίνει εξιδανίκευση Αυτοπεποίθηση, αυτοεκτίμηση, αυτογνωσία, αυτοεικόνα, εμπιστοσύνη στον εαυτό, αποδοχή του εαυτού, αυτοεπιβεβαίωση. Όλες αυτές οι λέξεις εκφράζουν πάνω-κάτω το ίδιο: την καλή γνώση του εαυτού μας και την εκτίμηση γι’ αυτό που είμαστε. Όχι για κάποιο εξιδανικευμένο κατασκεύασμα που αξίζει μόνο υπό όρους, ούτε για μια εικόνα εαυτού που ανταποκρίνεται σε αυτό που περιμένουν οι άλλοι, αλλά γι’ αυτό τον καθημερινό εαυτό που έχει αδυναμίες και προσόντα, νευρώσεις και μεγαλοσύνη, συμπλέγματα κατωτερότητας και ιδιαίτερα χαρίσματα, στιγμές απελπισίας και στιγμές χαράς και ευφορίας.Αυτοπεποίθηση σημαίνει ότι αποδεχόμαστε (κάπως, όσο μπορούμε την κάθε στιγμή) τα μεν και εκτιμάμε τα δε. Αυτό μας δίνει δύναμη και αποτελεί σημαντική προϋπόθεση για να είμαστε ικανοποιημένοι από τη ζωή μας και να αισθανόμαστε επαρκείς, ώστε να πετυχαίνουμε τουλάχιστον κάποιους από τους στόχους μας. Έλλειψη αυτοπεποίθησης: ένας φαύλος κύκλος Η αρνητική αυτοεικόνα, από την ­άλλη, μπορεί να μας δημιουργήσει ­πολλά προβλήματα και να μας αφήνει μια μόνιμη πικρή γεύση για τη ζωή ­επειδή: ● Aμφιβάλλουμε για τις ικανότητές μας και, κατά συνέπεια, συχνά διστάζουμε ή αποφεύγουμε εντελώς ό,τι μας φαίνεται δύσκολο. Οι αποτυχίες μάς αποθαρρύνουν, επειδή σχεδόν πάντα τις αποδίδουμε στη δική μας ανεπάρκεια και ανικανότητα («Δεν τα καταφέρνω σε τίποτα!»). Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να παραιτούμαστε εύκολα και να μην εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας για τίποτα. ● Προτιμάμε να είμαστε «δημοφιλείς» από το να μας εκτιμούν πραγματικά και να μας συμπαθούν, κι έτσι δεν δείχνουμε τι είμαστε και τι μπορούμε, γιατί δεν τα θεωρούμε τόσο άξια θαυμασμού. Αυτό που καταφέρνουμε, όμως, είναι συχνά οι άλλοι να αγνοούν τις ικανότητές μας και να μας υποτιμούν. ● Συνεχώς αμφισβητούμε τον εαυτό μας κι έχουμε την ανάγκη διαρκούς επιβεβαίωσης από τους άλλους, κάτι που γίνεται κουραστικό, ειδικά για τους δικούς μας ανθρώπους. Φτάνουμε, μάλιστα, στο σημείο να αμφιβάλλουμε και για την επιβεβαίωση που μας δίνουν, ακόμη και για την αγάπη τους, κι αυτό κάνει τις σχέσεις εξαιρετικά δύσκολες και επώδυνες. ● Όποιος αμφισβητεί έτσι τον εαυτό του και υπονομεύει τις δυνατότητες και ικανότητές του, παραμένει στη «σκιά», απαρατήρητος και έχει πιο σπάνια την ευκαιρία να γνωρίσει επιτυχίες. Με αυτό τον τρόπο, δεν δίνει στον εαυτό του την ευκαιρία να νιώσει αναγνώριση, ικανοποίηση και θαυμασμό, κι έτσι η αυτοπεποίθηση παραμέ­νει χαμηλή: ένας φαύλος κύκλος που μακροπρόθεσμα μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα. Η αναγνώριση είναι μία από τις βασικές «βιταμίνες» της ψυχής. Όταν λείπει, η ψυχή υποφέρει. Ο Nathaniel Branden, αμερικανός ψυχοθεραπευτής που έχει ασχοληθεί πολύ με την αυτο­πεποίθηση, τις αιτίες και τις συνέπειές της, υποστηρίζει: «Εκτός από διαταραχές που έχουν βιολογικό υπόβαθρο, δεν μπορώ να σκεφτώ καμία ψυχολογική δια­ταραχή που να μην οφείλεται -έστω εν μέρει- στο πρόβλη­μα της χαμηλής αυτοεκτίμησης». Δεν είναι θέμα μεγέθους Δεν έχει σημασία να έχουμε μεγάλη αυτοπεποίθηση, όπως έχουμε ένα μεγάλο αυτοκίνητο, αλλά να οδηγούμε έξυπνα και καλά με αυτό που έχουμε, ώστε να μας πηγαίνει όπου θέλουμε, όταν το θέλουμε. Μπορούμε να έχουμε μια αυτοπεποίθηση ευάλωτη, που να τρώει συχνά χτυπήματα, αλλά, παρ’ όλα αυτά, να ζούμε αρκετά καλά με αυτήν. Το πόση αυτοπεποίθηση έχουμε δεν έχει τόσο σημασία, όσο μια σχετική σταθε­ρότητα που να «πατάει» σε βασικά στοιχεία της ζωής μας: ● Την εμφάνιση και τη σχέση με το σώμα μας.● Την επαγγελματική μας πορεία.● Τις σχέσεις με τους άλλους. ● Τα όποια ταλέντα μας. Έχει σημασία να βασίζεται σε μια αξιολόγηση προσωπική: Να αισθανόμαστε ότι προχωράμε και αναπτυσσόμαστε, συγκρίνοντας πάντα με τον εαυτό μας και όχι «αλληθωρίζοντας» συνέχεια προς τους άλλους, το πόσο καλύτεροι είναι ή πόσο μας αποδέχονται. Ο σκοπός δεν είναι να είμαστε «αλάνθαστοι», αλλά να μη μετατρέπουμε τα αισθήματα κατωτερότητάς μας σε εμμονές. Να είμαστε ικανοί να διαπιστώνουμε τις αδυναμίες μας, χωρίς να κατηγορούμε και να τιμωρούμε τον εαυτό μας, και να προσπαθούμε ήρεμα και σιγά-σιγά να τις βελτιώνουμε, χωρίς να ξεχνάμε και τα «δυνατά μας χαρτιά» (που όλοι έχουμε). Ασκήσεις αυτοπεποίθησης Η πορεία προς την κατάκτηση αυτογνωσίας και θετικής αυτοεικόνας δεν γίνεται με κανένα μαγικό τρόπο, ούτε ξυπνάμε μια μέρα και το έχουμε καταφέρει. Γίνεται με μικρές καθημερινές ασκήσεις ­με τον εαυτό μας και τους άλλους, όπως αυτές που προτείνουμε παρακάτω: Αντιμέτωποι με απρόοπτα Κρατήστε ξεκάθαρη στάση απέναντι στις αντιξοότητες και τις καθημερινές δυσκολίες της ζωής (απρόοπτα, καθυστερήσεις, ατυχίες). ● Μην τις αντιμετωπίζετε ως αδικίες ή αποδείξεις για το πόσο ανίκανοι είστε, αλλά ως φυσικά φαινόμενα που κανείς δεν αποφεύγει στη ζωή του. ● Υπενθυμίστε στον εαυτό σας ότι πρόκειται για προβλήματα που πρέπει να λύσετε, όχι για ατυχίες που πρέπει να υπομείνετε ή να λυπάστε γι’ αυτές. ● Ψάξτε για λύσεις, σκεφτείτε: «Πώς μπορώ να το διευθετήσω αυτό;», αντί να μοιράζετε κατηγορίες και τιμωρίες και να ψάχνετε συνεχώς για το ποιος φταίει. ● Θέστε στον εαυτό σας την ερώτηση: «Τι θα έχει απομείνει από αυτή τη στενοχώρια σε ένα, δύο ή πέντε χρόνια;». Κάνοντας αυτή την προβολή στο μέλλον, τις πιο πολλές φορές θα διαπιστώσετε πως σχεδόν τίποτα δεν αξίζει τη σύγχυση που σας προκαλεί στην αρχή. Με λίγα λόγια: Δεν υπάρχει λόγος να μεγεθύνετε τα προβλήματα. Προσπα­θήστε να τα λύνετε, παρά να τα «βάφετε μαύρα» και να απελπίζεστε. Δεν είναι όλα «στο χέρι σας»! Όταν νιώθετε ότι χάνετε έδαφος, ότι δεν μπορείτε να ελέγξετε μια κατάσταση, υπενθυμίστε στον εαυτό σας τους λόγους για να συνεχίσετε να ­έχετε πίστη. Η τύχη, το απρόβλεπτο, αυτό που θα θέλαμε, είναι συχνά πιο κοντά από ό,τι φανταζόμαστε. Όπως όταν πιστεύατε ότι θα χάσετε το καράβι και τελικά καθυστέρησε κι αυτό, όπως αυτή η επαγγελματική ευκαιρία που εντελώς τυχαία βρέθηκε μπροστά σας, όπως ο έρωτας που συναντήσατε μια μέρα που «είχατε τις μαύρες σας», όπως αυτή η βοήθεια που σας ήρθε χωρίς να την περιμένετε… Κρατήστε αυτές τις στιγμές της ζωής σας ζωντανές και ανακαλέστε τις στη μνήμη σας, όταν αισθάνεστε ότι τα πράγματα δεν σας πάνε όπως θα θέλατε. Χαλαρώστε και αφήστε τον έλεγχο. Με λίγα λόγια: Πιστέψτε στη δύναμη που έχετε να προχωράτε και δεχθείτε ότι κάποια πράγματα δεν είναι «στο χέρι σας» να τα ελέγξετε, αλλά να τα ακολουθήσετε όπως έρχονται. Αυτό τα κάνει και πιο ενδιαφέροντα. Ρωτήστε και ακούστε Όταν έχετε ενδοιασμούς ή αμφιβολίες (μετά από μια παρουσίαση, μια αντιδικία, μια απόφαση), κάντε το συνήθεια να ρωτάτε τους άλλους τη λεπτομερή άποψή τους: τι θεωρούν ότι ήταν καλό σε αυτό που κάνατε (μην ξεχάσετε να το ευχαριστηθείτε!) και τι θα μπορούσατε, κατά τη γνώμη τους, να είχατε κάνει αλλιώς (σκεφτείτε το). Προσπαθήστε να μην αρχίσετε αμέσως να αμύνεστε και να δικαιολογείτε τον εαυτό σας, αλλά ακούστε κι αφήστε λίγο να «δουλέψει» μέσα σας αυτό που ακούσατε. Με λίγα λόγια: Μάθετε να ζητάτε την άποψη των άλλων, που είναι απαραίτητη για να καταλάβετε τον εαυτό σας καλύτερα. Δεν ­χρειαζόμαστε τους άλλους μόνο για να μας επιβεβαιώνουν και μάλιστα εκεί που θέλουμε εμείς. Η κριτική τους είναι πολύ χρήσιμη, έστω κι αν «τσούζει» λίγο. «Χτίζοντας» την αυτοπεποίθησή μας Πιστεύοντας πως η αυτοπεποίθηση είναι ένα χαρακτηριστικό που προσδίδει δυναμισμό, εξωστρέφεια, εντυπωσιακή παρουσία και ότι γενικά είναι κάτι που κάνει «μπαμ» από μακριά, πολλοί άνθρωποι καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι οι ίδιοι δεν έχουν καθόλου αυτοπεποίθηση και αισθάνονται δυστυχισμένοι γι’ αυτό. Κι όμως, όλοι μας ανεξαιρέτως έχουμε την αυτοπεποίθησή μας. Στα πράγματα που κάνουμε στη ζωή μας, όσο άνευ σημασίας κι αν φαίνονται, έχει ο καθένας στον τομέα του στιγμές αυτοπεποίθησης, που συχνά υποτιμά, δεν αναγνωρίζει, δεν πιστεύει σε αυτές. Κι όμως, είναι πολύ σημαντικές και αποτελούν τη βάση επάνω στην οποία θα χτιστεί η εμπιστοσύνη στον εαυτό μας.Πειραματιστείτε με τα όριά σας Κάντε κάθε μέρα λίγη εξάσκηση στο να επιχειρείτε πράγματα που θέλετε, μικρά έστω και όχι τόσο σημαντικά, χωρίς να πρέπει οπωσδήποτε να στεφθούν με επιτυχία. Προτιμάτε ένα άλλο τραπέζι από αυτό που σας έδωσαν στο εστιατόριο; Ζητήστε το.Θέλετε να σας κάνουν έκπτωση, γιατί βρίσκετε την τιμή «τσιμπημένη»; Πεί­τε το. Αν πετύχει, ακόμη καλύτερα. Αν όχι, δεν πειράζει, το σημαντικό είναι ότι ζητήσατε αυτό που θέλατε. Μία «αποτυχία» δεν σας υποβιβάζει, σας δείχνει απλώς τα όρια των άλλων στο να σας ικανοποιήσουν. Αυτό σας μαθαίνει κάτι. Το να μην προσπαθείτε ούτε αυτά τα απλά πράγματα, δεν σας δείχνει παρά τα δικά σας όρια. Αυτά, όμως, τα γνωρίζετε ήδη… Με λίγα λόγια: Σκοπός των πράξεών σας πρέπει να είναι η εμπειρία, η ανακάλυψη, η διεύρυνση της αντίληψής σας, το «Για κοίτα, γίνεται κι αυτό!». Όχι η επιτυχία. Μη βάζετε στον εαυτό σας και στις πράξεις σας την πίεση της επιτυχίας, παρά μόνο εντελώς συνειδητά, σε συγκεκριμένες στιγμές που είναι αναγκαίο. Το ταξίδι μετράει Κάθε φορά που κάνετε ένα λάθος, κάθε φορά που ξαναρχίζουν οι αμφιβολίες και οι αρνητικές σκέψεις, προσπαθήστε να μην απογοητευτείτε και κυρίως να μην «τα βάλετε» με τον εαυτό σας: Δείξτε του επιείκεια, όπως σε έναν καλό φίλο που ήρθε να ζητήσει τη βοήθειά σας γιατί δυσκολεύεται σε κάτι. Δεν θα βάζατε τα δυνατά σας για να του συμπαρασταθείτε και να τον ενθαρρύνετε; Πείτε μέσα σας ότι δεν είναι εύκολο αυτό που κάνετε και ότι είστε μαθητευόμενοι. Ποιος ο λόγος να θυμώνουμε με κάποιον που μαθαίνει και έχει δυσκολίες; Με λίγα λόγια: Το να πιστέψει κανείς στον εαυτό του είναι σαν ένα μακρύ ταξίδι. Θα χαθείτε στο δρόμο, θα αναρωτηθείτε αν είστε φτιαγμένοι γι’ αυτό, θα χάσετε την πίστη σας. Όμως, συνεχίζοντας να προχωράτε, θα ξαναβρείτε μπροστά σας το σκοπό του ταξιδιού σας.

Παρασκευή 1 Ιανουαρίου 2010

Καλη χρονια...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ,ΑΓΑΠΗ,ΕΥΤΥΧΙΑ
ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ....
ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ,ΠΟΛΛΑ,ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ....

Το παραμύθι της βασιλόπιτας!

Όταν ήμουν μικρή είχα πάντα αυτή την απορία «Γιατί γιαγιά φτιάχνουμε Βασιλόπιτα;»Η απάντηση ήταν ένα υπέροχο παραμύθι, που ήθελα πάντα ,να την ακούω να το λέει. Γι' αυτό και η απορία μου επαναλαμβανόταν κάθε χρονιά!


Σύμφωνα με τη χριστιανική παράδοση, η βασιλόπιτα καθιερώθηκε σαν έθιμο στη γιορτή του Αγίου Βασιλείου, που εορτάζεται την πρώτη μέρα του χρόνου. Εκείνη την εποχή, ο Άγιος Βασίλειος ήταν Επίσκοπος Καππαδοκίας, τα χρόνια εκείνα ήταν πολύ δύσκολα, γιατί είχε πέσει ασιτία στη χώρα και οι άνθρωποι λιμοκτονούσαν.
Η κατάσταση αυτή όμως δεν πτοούσε , τον σκληρόκαρδο έπαρχο Ελβίνιο. Εκείνος ζητούσε τους φόρους («τη δεκάτη»), και απειλούσε με λεηλασία την Καισάρεια. Ο Άγιος για να σώσει το λαό του, ζήτησε από κάθε οικογένεια, να προσφέρει ένα χρυσό κόσμημα για να μπορέσει να εξευμενίσει, τον έπαρχο. Όλοι τους ανταποκρίθηκαν άμεσα ,στο αίτημα του και μια ολόκληρη περιουσία χρυσών κοσμημάτων μαζεύτηκε!
Ο Άγιος Βασίλειος κατάφερε να αλλάξει γνώμη στον σκληρό έπαρχο μιλώντας του ,για τη δύσκολη κατάσταση των ανθρώπων έτσι εκείνος όχι μόνο, έπαψε να ζητά φόρους αλλά του επέστρεψε και τα χρυσαφικά.
Στη συνέχεια όμως ,ήταν δύσκολο να τα επιστρέψει στους κατόχους τους, αφού δεν ήξερε σε ποιον ανήκει τι! Έτσι, ζήτησε από κάθε οικογένεια να φτιάξει και έναν άρτο, μέσα σ' αυτόν έβαλε από ένα κόσμημα. Μ' αυτόν τον τρόπο, άφησε τον Θεό να κάνει τη δίκαιη μοιρασιά.
Από τότε λοιπόν, μου έλεγε η γιαγιά μου, φτιάχνουμε την βασιλόπιτα, άλλοι την κάνουν σαν τσουρέκι εμείς την κάνουμε σαν κέικ. Καθεμιά από τις βασιλόπιτες έχει μέσα και ένα νόμισμα όποιος το βρει είναι ο τυχερός της χρονιάς!
Εγώ λοιπόν γύριζα ανάποδα, το ταψί και ήμουν κάθε χρόνο η τυχερή της οικογένειας! Μέχρι που με πήραν χαμπάρι.
Καλή Χρονιά!

cosmo.gr

Κατάθλιψη: Η σιωπηρή επιδημία της εποχής

Το 2030 η κατάθλιψη θα είναι η συχνότερη νόσος στο δυτικό κόσμο - συχνότερη από τα καρδιαγγειακά, τον καρκίνο ή το AIDS και, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, θα είναι η πρώτη ασθένεια στη λίστα των δαπανών για τη δημόσια υγεία. Σήμερα η κατάθλιψη είναι η δεύτερη αιτία αναπηρίας και κοινωνικής δυσλειτουργίας για τις ηλικίες 15-44 ετών και μέχρι το 2020 θα είναι η δεύτερη για όλους, ανεξαρτήτως ηλικίας. Η οικονομική κρίση, μάλιστα, θεωρείται ιδιαίτερα επιβαρυντικός παράγοντας για την ιλιγγιώδη αύξηση των περιστατικών κατάθλιψης. Αυτά τονίστηκαν στο Παγκόσμιο Συνέδριο Ψυχικής Υγιεινής που διοργανώθηκε στις αρχές Σεπτεμβρίου στην Αθήνα. Το Vita ήταν εκεί. Στενοχώρια ή κατάθλιψη; Είναι απαραίτητο να διαχωρίσουμε την κατάθλιψη από μια παροδική στενοχώρια. Όλοι περνάμε κατά καιρούς περιόδους όπου έχουμε «τις μαύρες μας», που η διάθεσή μας είναι μελαγχολική, δεν έχουμε όρεξη για δουλειά και όλα εργασία, οικογένεια, φίλοι- μας φαίνονται ανούσια. Συνήθως τη δυσθυμία μας πυροδοτεί κάτι δυσάρεστο, π.χ. οι οικονομικές δυσκολίες, ένας τσακωμός, μια κακή είδηση ή ακόμη και η κακοκαιρία - ο Ιπποκράτης, άλλωστε, ήταν ο πρώτος που συσχέτισε τη μελαγχολία με το φθινόπωρο. Με το πέρασμα του χρόνου, όμως, και με τη συνδρομή των αγαπημένων μας προσώπων ξεπερνάμε σταδιακά τη στενοχώρια. Πρόκειται για μια απολύτως φυσιολογική διαδικασία. Ωστόσο, για ορισμένους τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Βυθίζονται στη θλίψη, δυσκολεύονται να χαρούν με ό,τι συνήθιζε να τους ευχαριστεί, χάνουν τον ύπνο και την όρεξή τους, ακόμη και τη διάθεση να σηκωθούν από το κρεβάτι. Οι σκέψεις τους είναι βουτηγμένες στην απαισιοδοξία, υποφέρουν από τύψεις και ενοχές, αισθάνονται ανάξιοι και κενοί, ανίκανοι να χαρούν και πολύ κουρασμένοι. Μερικοί φτάνουν στο σημείο να νιώσουν ότι δεν αξίζει να ζουν. Η αυτοκτονία είναι η μεγαλύτερη απειλή της κατάθλιψης. Κάθε χρόνο 800.000 άνθρωποι στον κόσμο αποπειρώνται να αυτοκτονήσουν και το 50% από αυτούς είναι, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, 15-44 ετών. Τι φταίει Συγκεκριμένα γεγονότα και καταστάσεις, όπως η οικονομική κρίση, η απόλυση, η χρεοκοπία, το διαζύγιο, η δημιουργία νέας οικογένειας, ο θάνατος ενός γονιού σε μικρή ηλικία, αλλά και οι σοβαρές ασθένειες μπορούν να πυροδοτήσουν ένα καταθλιπτικό επεισόδιο. Το οικογενειακό ιστορικό κατάθλιψης θεωρείται επιβαρυντικό, με την έννοια ότι μας καθιστά πιο ευάλωτους στην εκδήλωση κατάθλιψης όταν βρεθούμε σε μια δύσκολη κατάσταση. Η βιοχημική ανισορροπία του εγκεφάλου, συγκεκριμένα η ανισορροπία των νευροδιαβιβαστών της σεροτονίνης και της νοραδρεναλίνης, έχει συσχετιστεί με την εκδήλωση της καταθλιπτικής συμπεριφοράς. Ωστόσο, δεν είναι σαφές κατά πόσο αυτή η χημική ανισορροπία αποτελεί το αίτιο ή το αποτέλεσμα της κατάθλιψης. Το γονίδιο p11, που εμπλέκεται στη μεταφορά της σεροτονίνης στον εγκέφαλο, συσχετίστηκε πρόσφατα με την εμφάνιση της κατάθλιψης. Οι φορείς μιας συγκεκριμένης μορφής του γονιδίου μπορεί να είναι ακόμη και τρεις φορές πιο επιρρεπείς στην εκδήλωση κατάθλιψης κάτω από συνθήκες πίεσης. Μέσα σε μία δεκαετία εξαπλασιάστηκε η χρήση αντικαταθλιπτικών στη χώρα μας. Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Φαρμακευτικής Έρευνας και Τεχνολογίας, το 2005 καταναλώσαμε 144 εκατομμύρια αντικαταθλιπτικά χάπια Ήπια, μέτρια ή βαριά κατάθλιψη; ΗΠΙΑ Όταν η ένταση των συμπτωμάτων είναι χαμηλή και μπορείτε να επιτελέσετε τις καθημερινές σας δραστηριότητες, έστω και με μικρή δυσκολία. • Δεν συνιστάται κάποια ιατρική αντιμετώπιση, αλλά η αναμονή 2-4 εβδομάδων, ένα χρονικό διάστημα στη διάρκεια του οποίου τα συμπτώματα μπορεί να υποχωρήσουν μόνα τους (εάν όχι, τότε διαβάστε παρακάτω). ΜΕΤΡΙΑ Όταν η ένταση των συμπτωμάτων είναι μεγάλη, αλλά καταφέρνετε -έστω και με αρκετή δυσκολία- να ανταποκριθείτε στις απαιτήσεις της καθημερινό­τητάς σας. • Καλό είναι να απευθυνθείτε σε ψυχολόγο ή ψυχίατρο για να συζητήσετε το πρόβλημά σας. Ενδεχομένως να σας βοηθήσει η συμβουλευτική ψυχοθεραπεία γνωσιακού τύπου (που σκοπό έχει να τροποποιήσει τον τρόπο σκέψης). Στην περίπτωση της μέτριας κατάθλιψης, ίσως να αρκούν και 1-3 επισκέψεις στον ειδικό. ΒΑΡΙΑ (Σοβαρή) Όταν η στενοχώρια, η αϋπνία, η κούραση και η ανορεξία έχουν διαταράξει πλήρως το ρυθμό της ζωής σας, έχετε φτάσει στο σημείο να παρατήσετε τη δουλειά σας ή σκέφτεστε να βλάψετε τον εαυτό σας. • Συστήνεται να επισκεφτείτε ψυχίατρο. Στη βαριά κατάθλιψη, συνήθως χορηγούνται αντικαταθλιπτικά. Δεδομένου όμως ότι δεν δρουν άμεσα, αλλά μέσα σε 2-8 εβδομάδες, είναι πιθανό σε αυτό το μεσοδιάστημα να κάνετε ορισμένες συνεδρίες ψυχοθεραπείας. Αν ο ειδικός κρίνει ότι μπορείτε να ξεπεράσετε τη βαριά κατάθλιψη μόνο με ψυχοθεραπεία, τότε μπορεί να χρειαστούν 10-12 συνεδρίες.
Τα κρυφά συμπτώματα Στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Συνεδρίου Ψυχικής Υγιεινής στην Αθήνα, συναντήσαμε τον κ. Preston Garisson, γενικό γραμματέα της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ψυχικής Υγιεινής, και του θέσαμε τα ερωτήματά μας για την κατάθλιψη. Η ροπή προς το αλκοόλ αποτελεί κρυφό σύμπτωμα κατάθλιψης; Η κατάχρηση αλκοόλ ή φαρμάκων ενδεχομένως να αντικατοπτρίζει την προσπάθεια κάποιου να αυτοθεραπευτεί, δηλαδή να ξεπεράσει μόνος του την κατάθλιψη. Ωστόσο, δεν είναι ξεκάθαρο αν η κατάχρηση αλκοόλ ή φαρμάκων ανήκει στα συμπτώματα ή τα αίτια της νόσου. Υπάρχουν και σωματικά συμπτώματα; Οι χρόνιοι πόνοι, π.χ. στην πλάτη, στον αυχένα, που δεν οφείλονται σε κάποιο οργανικό πρόβλημα μπορεί να σχετίζονται με την κατάθλιψη. Πού οφείλεται η διαρκής αύξηση των περιστατικών; Στην καλύτερη διάγνωση της νόσου. Τα βαθύτερα αίτια της κατάθλιψης δεν έχουν αλλάξει, αλλά έχει αυξηθεί ο βαθμός της διάγνωσής της καθώς και της αποδοχής της ως νόσου. Ποιος ο ρόλος της οικονομικής κρίσης; Η οικονομική κρίση πυροδοτεί την εμφάνιση της κατάθλιψης σε όσους ήδη υποβόσκει μια προδιάθεση. Η εκδήλωση των περισσότερων ασθενειών -του σώματος και της ψυχής- μπορεί να πυροδοτείται από εξωτερικά γεγονότα, όπως η οικονομική κρίση, μια φυσική καταστροφή, ένα σοβαρό συμβάν στη ζωή του ασθενούς, αλλά η δυναμική αυτών των ασθενειών ενυπάρχει στον άνθρωπο. Ακόμη και ένα επεισόδιο σοβαρής κατάθλιψης μπορεί να περάσει μόνο του σε 12 μήνες ΤΕΣΤ Υποφέρετε από κατάθλιψη; Τα ερωτηματολόγιο αυτό συνιστά επίσημο τεστ που χρησιμοποιείται από ψυχολόγους και ψυχιάτρους για τη διάγνωση της κατάθλιψης. Σε καθένα από τα ερωτήματα έχετε τις ακόλουθες επιλογές απαντήσεων: Ποτέ (0 βαθμοί) - Κάποιες μέρες (1 βαθμός) - Περισσότερες από τις μισές μέρες (2 βαθμοί) - Σχεδόν κάθε μέρα (3 βαθμοί). Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 2 εβδομάδων πόσο συχνά ενοχληθήκατε από τα ακόλουθα προβλήματα: 1. Μειώθηκε το ενδιαφέρον σας ή η ευχαρίστηση που παίρνετε από τις καθημερινές σας ασχολίες; 2. Νιώθατε στενοχώρια ή λύπη ή μελαγχολία ή απογοήτευση; (Αν απαντήσατε αρνητικά στις δύο πρώτες ερωτήσεις, μη συνεχίσετε το τεστ. Δεν έχετε κατάθλιψη.) 3. Είχατε προβλήματα με τον ύπνο σας, π.χ. αργεί να σας πάρει ο ύπνος ή ξυπνάτε τη νύχτα ή σηκώνεστε νωρίτερα από ό,τι επιθυμείτε ή κοιμάστε περισσότερο από το συνηθισμένο; 4. Νιώθατε κούραση ή καταβολή ή ατονία ή έλλειψη ενέργειας; 5. Μειώθηκε η όρεξή σας ή, αντίθετα, αυξήθηκε περισσότερο από το συνηθισμένο; 6. Νιώθατε άσχημα με τον εαυτό σας ή σκεφτήκατε ότι δεν αξίζετε ή ότι είστε ανεπαρκείς ή ότι έχετε απογοητεύσει τον εαυτό σας ή τους δικούς σας; 7. Είχατε δυσκολία να συγκεντρωθείτε για να κάνετε διάφορα πράγματα, όπως π.χ. να διαβάσετε κάτι ή να παρακολουθήσετε τηλεόραση; 8. Αντιληφθήκατε να κινείστε ή να μιλάτε πιο αργά από ό,τι συνήθως, τόσο που να έχει γίνει αντιληπτό από τους άλλους; Ή, αντιθέτως, είστε τόσο ανήσυχοι και αναστατωμένοι, που γυροφέρνετε πολύ περισσότερο από το συνηθισμένο; 9. Σκεφτόσασταν ότι θα ήταν καλύτερα για εσάς εάν είχατε πεθάνει ή σκεφτόσασταν να κάνετε κακό στον εαυτό σας με οποιονδήποτε τρόπο;
ΣΚΟΡ
ΒΑΡΥΤΗΤΑ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ
ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ
0-4
Καμία
Τίποτα,μην ανησυχείτε
5-9
Ήπια
Συνιστάται αναμονή και η επανάληψη του ερωτηματολογίου μετά από 2 εβδομάδες.
10-14
Mέτρια
Συνιστάται η επίσκεψη σε ειδικό και το ενδεχόμενο συμβουλευτικής ψυχοθεραπείας.
15-19
Σχετικά σοβαρή
Συνιστάται η επίσκεψη σε ειδικό και η έναρξη αγωγής (με φάρμακα ή ψυχοθεραπεία).
20-27
Πολύ σοβαρή
Συνιστάται η άμεση έναρξη φαρμακευτικής αγωγής και η τακτική παρακολούθηση από ψυχίατρο. Πόσο κινδυνεύουμε • Έχουμε 10% πιθανότητες να πάθουμε ένα καταθλιπτικό επεισόδιο στη ζωή μας. • Οι γυναίκες έχουν διπλάσιες πιθανότητες να πάθουν κατάθλιψη σε σχέση με τους άνδρες. • Όσοι έχουν ήδη περάσει ένα καταθλιπτικό επεισόδιο έχουν 50% πιθανότητες να πάθουν ένα δεύτερο και όσοι έχουν ιστορικό δύο επεισοδίων έχουν 75% πιθανότητες να πάθουν ένα τρίτο. • Εκτιμάται ότι στην Ελλάδα το 5% του πληθυσμού πάσχει από μέτρια κατάθλιψη και λιγότερο από το 3% υποφέρει από βαριά κατάθλιψη. • Τα περιστατικά κατάθλιψης αυξάνονται μετά την ηλικία των 35 ετών. Εκτιμάται ότι στις ηλικίες 35-65 νοσεί το 3% του πληθυσμού από βαριά κατάθλιψη, ενώ μετά τα 65 το ποσοστό αυτό μειώνεται σε 1%. «Αντικαταθλιπτικό» το τρέξιμο Η 39χρονη Daniele Seiss, δημοσιογράφος της «Washin­gton Post», ξεπέρασε τη βαριά κατάθλιψη -στην οποία είχε βυθιστεί από παιδί- με τη βοήθεια του τρεξίματος. Τη ρωτήσαμε για την εμπειρία της και μας είπε τα εξής. Πώς ανακαλύψατε ότι το τρέξιμο σας έκανε καλό; Όταν ξεκίνησα να περπατάω και να τρέχω, είχαν ήδη γίνει πολλές σχετικές έρευνες, αλλά εγώ δεν τις γνώριζα, ούτε οι γιατροί μου είχαν μιλήσει γι’ αυτές. Αρχικά διαπίστωσα μόνη μου ότι το περπάτημα σε μεγάλες αποστάσεις με ωφελούσε. Όταν, όμως, έφτασα σε ένα επίπεδο φυσικής κατάστασης που μου επέτρεπε να τρέχω για τουλάχιστον μισή ώρα, τότε άρχισα να νιώθω την ισχυρή θεραπευτική δράση του τρεξίματος στη διάθεσή μου. Το τρέξιμο αποδείχτηκε πιο ισχυρό «αντικαταθλιπτικό» από το περπάτημα. Μιλήσατε με τους γιατρούς σας γι’ αυτή σας την ανακάλυψη; Στην αρχή της εφηβείας μου πρωτοπήγα σε έναν ψυχολόγο για ψυχοθεραπεία και εκείνος με έστειλε σε έναν ψυχίατρο, που μου έδωσε φάρμακα. Κανείς τους δεν μου πρότεινε να δοκιμάσω την άσκηση ως θεραπεία. Τα φάρμακα είχαν ισχυρές παρενέργειες, και έτσι τα σταμάτησα μόνη μου. Αυτό συνέβη ακριβώς πριν ανακαλύψω το περπάτημα, οπότε δεν είχα την ευκαιρία να το πω στους γιατρούς μου. Αργότερα, όταν ξανάρχισα ψυχοθεραπεία, η γιατρός μού σύστησε κάποιες εναλλακτικές λύσεις, μεταξύ των οποίων ήταν και η άσκηση, αλλά δεν ασχολήθηκε σε βάθος με αυτό το θέμα. Μου σύστησε, επίσης, το διαλογισμό και τη γιόγκα, τα οποία με βοήθησαν, όχι όμως όσο το περπάτημα και το τρέξιμο. Παίρνετε ακόμη φάρμακα; Τα έχω σταματήσει εδώ και 5 χρόνια μετά από δική μου επιμονή. Ο γιατρός με προειδοποίησε ότι ο κίνδυνος να «ξανακυλήσω» ήταν μεγάλος. Συζητήσαμε πολύ για το πώς θα μπορούσα να δημιουργήσω ένα «δίχτυ ασφάλειας» ακολουθώντας μια ισορροπημένη διατροφή, κάνοντας σπορ και τηρώντας το ωράριο του ύπνου μου. Ωστόσο, ποτέ δεν συζητήσαμε σε βάθος το ενδεχόμενο του τρεξίματος αντοχής ως υποκατάστατου των φαρμάκων. Αλλά ούτε και σε μένα ήταν απόλυτα ξεκάθαρο τότε ότι το τρέξιμο είχε τόσο βαθιά επίδραση στη διάθεσή μου. Πώς ήταν η ζωή με κατάθλιψη; Έζησα μεγάλα χρονικά διαστήματα σε απομόνωση. Είχα αυτοκτονικές σκέψεις και καταστροφική συμπεριφορά. Δεν είχα κοινωνικές επαφές. Δυσκολευόμουν αφάνταστα να συγκεντρωθώ στο σχολείο, γεγονός που με έκανε να το παρατήσω. Μπορούσα να εργαστώ μόνο σε δουλειές που δεν απαιτούσαν μεγάλη συγκέντρωση και υπήρχαν περίοδοι που δεν ήμουν σε θέση να δουλέψω. Πέρασα μεγάλα διαστήματα περιπλανώμενη χωρίς σκοπό. Διαπίστωσα ότι οι βαριές χειρωνακτικές εργασίες με βοηθούσαν, κυρίως όταν βρισκόμουν σε ανοιχτούς χώρους. Η κατάθλιψη είναι πλέον παρελθόν για εσάς; Αισθάνομαι ότι τώρα πια την έχω ξεπεράσει. Δεν φοβάμαι ότι μπορεί να «επιστρέψει», όπως το φοβόμουν παλαιότερα. Έχω μάθει πλέον να παρακολουθώ τον εαυτό μου για τα σημάδια της επανεμφάνισής της και αισθάνομαι ότι μπορώ να τα αντιμετωπίσω εγκαίρως. Αναποτελεσματικά τα αντικαταθλιπτικά; Πέρυσι δημοσιεύτηκε μια μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Hull σύμφωνα με την οποία τα αντικαταθλιπτικά δεν είναι τόσο αποτελεσματικά στην ήπια και τη μέτρια κατάθλιψη, βοηθούν όμως στη βαριά κατάθλιψη. Οι περισσότεροι ειδικοί συμφωνούν με αυτό το συμπέρασμα και συστήνουν τα αντικαταθλιπτικά μόνο στη βαριά κατάθλιψη, είτε μόνα τους είτε σε συνδυασμό με την ψυχοθεραπεία. Η κύρια κατηγορία αντικαταθλιπτικών που χρησιμοποιούνται την τελευταία 20ετία είναι οι SSRIs και οι SNRIs (εκλεκτικοί αναστολείς) επαναπρόσληψης της σεροτονίνης ή της σεροτονίνης και νοραδρεναλίνης αντίστοιχα. Στις συνηθέστερες παρενέργειές τους ανήκουν οι γαστρεντερικές ενοχλήσεις, η επιβράδυνση της εκσπερμάτισης στους άνδρες και η μείωση της επιθυμίας στις γυναίκες. Συνήθως, η αγωγή διαρκεί 6 μήνες και διακόπτεται σταδιακά για να αποφευχθεί η πιθανότητα επανεμφάνισης των συμπτωμάτων.
Αντικαταθλιπτική η μεσογειακή διατροφή Η μεσογειακή διατροφή φαίνεται ότι μπορεί να αποτρέψει την εκδήλωση κατάθλιψης, σύμφωνα με ισπανική έρευνα των Πανεπιστημίων Las Palmas και Navarra που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο επιστημονικό περιοδικό «JAMA» (Journal of the American Medical Association). Οι ερευνητές μελέτησαν 10.094 υγιείς ενηλίκους για περισσότερα από 4 χρόνια και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η κατάθλιψη είναι κατά 30% λιγότερο πιθανή σε όσους τρέφονται μεσογειακά - δηλαδή προτιμούν το ελαιόλαδο, τρώνε άφθονα λαχανικά, φρούτα, δημητριακά και ψάρια, κατανα­λώνουν με μέτρο το αλκοόλ και τα γαλακτοκομικά, ενώ τρώνε λάχιστο κρέας.


πηγη vita